İktidarın iktisat siyasetleri, emekçi, memur ve emekliyi değil şirketleri korumak üzerine kuruldu. Emekçiye, memura, emekliye yoksulluk ve açlık hududunun altında maaş veren hükümet, müteahhitlere fiyat farkı ödemeleri, elektrik dağıtıcı şirketlere aktarılan artırımlar, taban fiyata vergi istisnasıyla patrona yeni takviye üzere siyasetleriyle şirketlere milyarlarca lira kaynak aktarıyor. İktisatçı Prof. Dr. Aziz Konukman, iktidarın iktisat siyasetini “Emekçiye kaşıkla, sermayeye kepçeyle veriyorlar” sözleriyle eleştirdi.
Hükümetin geçen hafta Meclis’e sunduğu “torba teklifle” en düşük emekli maaşını çıkardığı 2 bin 500 TL, yoksulluk ve hatta açlık sonunun bile epeyce altında kalırken, personel ve Bağ-Kur emeklilerine artırım geçmiş altı ayın enflasyonuyla sonlu kaldı. Memurlara da enflasyon farkı ve toplusözleşme haricinde yalnızca yüzde 2.5 oranında ek artış yapan hükümet, kamu çalışanlarının beklediği ek artırımı ise yapmadı. İşçiye artışı en düşük düzeylerde gerçekleştiren hükümetin birebir torba teklifin içerisine eklediği hususla ise kamudan ihale alan müteahhitlere, maliyet artışları nedeni öne sürülerek ek fiyat farkı vermesine kapı açtığı ortaya çıktı.
MİLYARLAR NEREYE GİTTİ?
İktisatçı Prof. Dr. Aziz Konukman, hükümetin işçiden epeyce sermayeye verdiği dayanak siyasetlerini kıymetlendirdi. Yüksek “vergi harcanmasına” dikkat çeken Konukman, “Bu yıl bütçede istisna ve vergi muafiyetleri yani ‘vergi harcamaları’ 336 milyar TL olarak öngörüldü. Bu, hedeflenen vergilerin dörtte birini oluşturuyor” dedi. “Vergi harcanmasından” sıklıkla firmalar ve servet sahiplerinin yararlandığını hatırlatan Konukman, şunları söylemiş oldu:
– 336 milyar TL vergi harcanması öngörülüyor. Vazgeçilen vergiler! Üstelik geçmiş yılların iddia ve gerçekleşmelerini de vermiyorlar. Bu niye değerli? Zira “Etkin olmayan muafiyet ve istisnalar tasfiye edilecek” dediler.
– daha sonra bunu orta vadeli programa da (OVP) taşıdılar. Artık bunu nasıl anlayacağız? Öngörülen neymiş, gerçekleşen neymiş, nereden bileceğiz? Muafiyet ve istisnalarla sermaye ne yapmış? Yatırım mı yapmış, istihdamı mı artırmış? Bunların hiç birisi ortada yok. Durum budur.
– Sermayeye kaynak aktarılarak sınıfsal tercihin sermayeden yana olduğunu gösteriyorlar. Sermayeye bir şeyler verirken işçilere de bir şey verirmiş üzere yapıyorlar.
– Müteahhitlerle ilgili son mevzu da budur. “5’li çete” deniliyor ya. “Tamam, onlara da veriyoruz ancak bakın işçiye de veriyoruz” deniliyor. Lakin işçiye kaşıkla, sermayeye kepçeyle. Muafiyet ve istisnalar düzgün kullanılmış mı? Tahlili yapılmadan bugüne kadar sermayeye daima verdiler.
yatırım tavsiyesi içermez
Hükümetin geçen hafta Meclis’e sunduğu “torba teklifle” en düşük emekli maaşını çıkardığı 2 bin 500 TL, yoksulluk ve hatta açlık sonunun bile epeyce altında kalırken, personel ve Bağ-Kur emeklilerine artırım geçmiş altı ayın enflasyonuyla sonlu kaldı. Memurlara da enflasyon farkı ve toplusözleşme haricinde yalnızca yüzde 2.5 oranında ek artış yapan hükümet, kamu çalışanlarının beklediği ek artırımı ise yapmadı. İşçiye artışı en düşük düzeylerde gerçekleştiren hükümetin birebir torba teklifin içerisine eklediği hususla ise kamudan ihale alan müteahhitlere, maliyet artışları nedeni öne sürülerek ek fiyat farkı vermesine kapı açtığı ortaya çıktı.
MİLYARLAR NEREYE GİTTİ?
İktisatçı Prof. Dr. Aziz Konukman, hükümetin işçiden epeyce sermayeye verdiği dayanak siyasetlerini kıymetlendirdi. Yüksek “vergi harcanmasına” dikkat çeken Konukman, “Bu yıl bütçede istisna ve vergi muafiyetleri yani ‘vergi harcamaları’ 336 milyar TL olarak öngörüldü. Bu, hedeflenen vergilerin dörtte birini oluşturuyor” dedi. “Vergi harcanmasından” sıklıkla firmalar ve servet sahiplerinin yararlandığını hatırlatan Konukman, şunları söylemiş oldu:
– 336 milyar TL vergi harcanması öngörülüyor. Vazgeçilen vergiler! Üstelik geçmiş yılların iddia ve gerçekleşmelerini de vermiyorlar. Bu niye değerli? Zira “Etkin olmayan muafiyet ve istisnalar tasfiye edilecek” dediler.
– daha sonra bunu orta vadeli programa da (OVP) taşıdılar. Artık bunu nasıl anlayacağız? Öngörülen neymiş, gerçekleşen neymiş, nereden bileceğiz? Muafiyet ve istisnalarla sermaye ne yapmış? Yatırım mı yapmış, istihdamı mı artırmış? Bunların hiç birisi ortada yok. Durum budur.
– Sermayeye kaynak aktarılarak sınıfsal tercihin sermayeden yana olduğunu gösteriyorlar. Sermayeye bir şeyler verirken işçilere de bir şey verirmiş üzere yapıyorlar.
– Müteahhitlerle ilgili son mevzu da budur. “5’li çete” deniliyor ya. “Tamam, onlara da veriyoruz ancak bakın işçiye de veriyoruz” deniliyor. Lakin işçiye kaşıkla, sermayeye kepçeyle. Muafiyet ve istisnalar düzgün kullanılmış mı? Tahlili yapılmadan bugüne kadar sermayeye daima verdiler.
yatırım tavsiyesi içermez