Yurttaşların icra evrakları her geçen gün artarken borçlular faizler ve evrak masrafları niçiniyle daha yüksek ölçüleri ödemeye çalışıyor. Yeni belge sayısı, geçen yılın birebir periyoduna bakılırsa 923 bin arttı. İcra dairelerindeki toplam evrak sayısı 25 milyonu geride bıraktı.
Birgün’den Nisa Küçük imzalı habere bakılırsa, ülkenin dört bir yanında olduğu üzere Ankara’da da borcunu ödeme umudu olmayan fazlaca sayıda yurttaş, icra dairelerinin kapısını aşındırıyor. Koronavirüs salgını karşısında yalnız bırakılan ve her geçen gün sayıları artan yurttaşlar, konutunun, arabasının, eşyalarının haczedilmemesinin tahlilini arıyor.
“BORCA ALIŞTIRDILAR”
Ankara İcra Dairesi’nde, konut eşyaları üstündeki haczi durdurmaya çalışan Yavuz Baytemur isimli yurttaş borcunun pandemi öncesine oranla dört kat arttığını aktardı.
Yaşadığı güçlü şartları anlatan Baytemur, “Temizlik işçisi olarak çalışıyorum. Bir telefon şirketine borcum vardı. Maaşıma icra geldi. Olağanda 200 TL olan borcuma 660 TL yatırdım. Yani dört katı arttı. Benim icrada toplam yedi tane evrakım var. Bunların birden fazla kredi kartı borcu. Ekonomik şartlardan dolayı ödeyemedim” dedi. Bankaların da kendisine kredi vermediğini anlatan Baytemur, “Önceden sokaklarda kredi kartı dağıtıyorlardı. Herkesi borca alıştırdılar artık de beşerler borçlarını ödeyemiyor. Evvelden eşinden, dostundan borç alıyordun artık o da yok. Beşerler mecburen bankalara borçlanıyor. Bir çocuğum var, eşim konut işçisi. Kirada oturuyoruz. Ben beş yıldır icrayla boğuşuyorum” diyor.
“HERKESİN DURUMU KÖTÜ”
Bir fabrikada kaynakçılık yaptığını lisana getiren Kadir Çetinkaya ise “Bir mağazadan taksitle eşya almıştım. Ödemesini tertipli olarak yapıyordum lakin pandemiden dolayı işsiz kaldım. Bir sene iş bulamadım ve bu yüzden taksitlerimi de ödeyemedim. Bu ay işe başladım ancak ödenmeyen borcum için maaşıma haciz geldi. Bu borcu taksitlendirmek için icra dairesine geldim. İşsiz kalmadan evvel borcumu aylık 300 TL olarak ödüyordum. Artık icralık olduğumdan dolayı ödeme miktarım aylık 500 TL’ye çıktı” dedi.
“BORCU OLMAYAN BİR İNSAN TANIMIYORUM”
Pandemide işsiz kaldığı mühlet boyunca devletten yalnızca bin 100 TL aldığını ve bunun da kâfi olmadığını lisana getiren Çetinkaya, “Evliyim, iki çocuğum var ve kirada oturuyorum. Onlara bakmakla yükümlüyüm lakin icralarım çoğalmaya başladı, ödenmeyen taksitlerim, mesken kiralarım birikti. Artık bir daha buradayım. Toplam beş haczim var, aldığım kısıtlı maaşla onları ödemeye çalışıyorum. Şu an toplam 50 bin TL ödeme yapmam gerekiyor lakin taban fiyatla tüm bunları ödemem imkansız. Etrafımda borcu olmayan bir insan tanımıyorum. Geçim hayli zor” sözlerini kullandı.
Trafik cezasını ödeyemediği için icralık olan fabrika emekçisi Emre G. ise taban fiyatla mesken geçindirmenin başlı başına sıkıntı olduğunu, sistemli olarak borç ödemenin ise imkansız olduğunu kaydetti. “Trafik cezamı vaktinde ödeyemedim. Maaşıma haciz geldi ve yalnızca bunu halledebilmek için Kırıkkale’den Ankara’ya geldim. Olağanda 3 bin TL olan cezam, icraya fikir 4 bin 700 TL’yi buldu. Bu cezayı, borç bulup ödeyeceğim” dedi.
“HER ŞEY ÇOK PAHALI”
Alım gücünün son devirde daha evvel olmadığı kadar düştüğünü söyleyen Emre G, “Her şey epeyce değerli. Bu yetmiyor üzere bir de üstüne daima ceza geliyor. Ufak bir şeyden dolayı 5 bin TL’den, 10 bin TL’den oluyoruz. Benim başıma birinci sefer bu biçimde bir şey geldi lakin beşerler bunu olağan karşılıyor. Evvelden ‘icra’ denilince bir kaygı olurdu lakin artık hayli o denli değil üzere. Ben de endişe oluştu ancak buna alışacağız galiba” diye konuştu.
Ankara İcra Dairesi’ne telefon borcu için gelen bir yurttaş ise hiç bir gelirinin olmadığını ve bu niçinle yalnızca 750 TL’lik borcu için sahibi olduğu arabayı satmak zorunda kalacağını söz etti.
yatırım tavsiyesi içermez
Birgün’den Nisa Küçük imzalı habere bakılırsa, ülkenin dört bir yanında olduğu üzere Ankara’da da borcunu ödeme umudu olmayan fazlaca sayıda yurttaş, icra dairelerinin kapısını aşındırıyor. Koronavirüs salgını karşısında yalnız bırakılan ve her geçen gün sayıları artan yurttaşlar, konutunun, arabasının, eşyalarının haczedilmemesinin tahlilini arıyor.
“BORCA ALIŞTIRDILAR”
Ankara İcra Dairesi’nde, konut eşyaları üstündeki haczi durdurmaya çalışan Yavuz Baytemur isimli yurttaş borcunun pandemi öncesine oranla dört kat arttığını aktardı.
Yaşadığı güçlü şartları anlatan Baytemur, “Temizlik işçisi olarak çalışıyorum. Bir telefon şirketine borcum vardı. Maaşıma icra geldi. Olağanda 200 TL olan borcuma 660 TL yatırdım. Yani dört katı arttı. Benim icrada toplam yedi tane evrakım var. Bunların birden fazla kredi kartı borcu. Ekonomik şartlardan dolayı ödeyemedim” dedi. Bankaların da kendisine kredi vermediğini anlatan Baytemur, “Önceden sokaklarda kredi kartı dağıtıyorlardı. Herkesi borca alıştırdılar artık de beşerler borçlarını ödeyemiyor. Evvelden eşinden, dostundan borç alıyordun artık o da yok. Beşerler mecburen bankalara borçlanıyor. Bir çocuğum var, eşim konut işçisi. Kirada oturuyoruz. Ben beş yıldır icrayla boğuşuyorum” diyor.
“HERKESİN DURUMU KÖTÜ”
Bir fabrikada kaynakçılık yaptığını lisana getiren Kadir Çetinkaya ise “Bir mağazadan taksitle eşya almıştım. Ödemesini tertipli olarak yapıyordum lakin pandemiden dolayı işsiz kaldım. Bir sene iş bulamadım ve bu yüzden taksitlerimi de ödeyemedim. Bu ay işe başladım ancak ödenmeyen borcum için maaşıma haciz geldi. Bu borcu taksitlendirmek için icra dairesine geldim. İşsiz kalmadan evvel borcumu aylık 300 TL olarak ödüyordum. Artık icralık olduğumdan dolayı ödeme miktarım aylık 500 TL’ye çıktı” dedi.
“BORCU OLMAYAN BİR İNSAN TANIMIYORUM”
Pandemide işsiz kaldığı mühlet boyunca devletten yalnızca bin 100 TL aldığını ve bunun da kâfi olmadığını lisana getiren Çetinkaya, “Evliyim, iki çocuğum var ve kirada oturuyorum. Onlara bakmakla yükümlüyüm lakin icralarım çoğalmaya başladı, ödenmeyen taksitlerim, mesken kiralarım birikti. Artık bir daha buradayım. Toplam beş haczim var, aldığım kısıtlı maaşla onları ödemeye çalışıyorum. Şu an toplam 50 bin TL ödeme yapmam gerekiyor lakin taban fiyatla tüm bunları ödemem imkansız. Etrafımda borcu olmayan bir insan tanımıyorum. Geçim hayli zor” sözlerini kullandı.
Trafik cezasını ödeyemediği için icralık olan fabrika emekçisi Emre G. ise taban fiyatla mesken geçindirmenin başlı başına sıkıntı olduğunu, sistemli olarak borç ödemenin ise imkansız olduğunu kaydetti. “Trafik cezamı vaktinde ödeyemedim. Maaşıma haciz geldi ve yalnızca bunu halledebilmek için Kırıkkale’den Ankara’ya geldim. Olağanda 3 bin TL olan cezam, icraya fikir 4 bin 700 TL’yi buldu. Bu cezayı, borç bulup ödeyeceğim” dedi.
“HER ŞEY ÇOK PAHALI”
Alım gücünün son devirde daha evvel olmadığı kadar düştüğünü söyleyen Emre G, “Her şey epeyce değerli. Bu yetmiyor üzere bir de üstüne daima ceza geliyor. Ufak bir şeyden dolayı 5 bin TL’den, 10 bin TL’den oluyoruz. Benim başıma birinci sefer bu biçimde bir şey geldi lakin beşerler bunu olağan karşılıyor. Evvelden ‘icra’ denilince bir kaygı olurdu lakin artık hayli o denli değil üzere. Ben de endişe oluştu ancak buna alışacağız galiba” diye konuştu.
Ankara İcra Dairesi’ne telefon borcu için gelen bir yurttaş ise hiç bir gelirinin olmadığını ve bu niçinle yalnızca 750 TL’lik borcu için sahibi olduğu arabayı satmak zorunda kalacağını söz etti.
yatırım tavsiyesi içermez