Kırsal yerleşim yerlerin ekonomik faaliyetlerine yönelik yapılan bir tahlilde, emekli maaşlarıyla toplumsal yardımların en büyük üçüncü geçim kaynağı olduğu belirlendi. Türkiye’de Kentsel ve Kırsal Yerleşim Sistemleri Araştırması (YER-SİS) çalışması kapsamında, anket yoluyla yapılan bir tahlille kırsal yerlerdeki ekonomik faaliyetler incelendi.
Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı tarafınca yayınlanan Anahtar mecmuasında Sanayi ve Teknoloji Uzmanı Yasemin Eryılmaz tarafınca hazırlanan makalede, kırsal yerleşim yerlerinde en önemli üç geçim kaynağı sırasıyla, hayvancılık, ziraî üretim ve emekli maaşı-sosyal yardımlar olarak sıralandı. Geçim kaynağı hayvancılık ve ziraî üretim olanlar yaklaşık yüzde 43- 44 oranında olurken, toplumsal yardımlar ve emekli maaşı ile geçinen şahıslar yüzde 20,5 ötüründa tartı aldı. Bunun haricinde kalan geçim kaynakları ise yüzde 35,6 seviyesinde kaldı.
Dünya gazetesinden Mehmet Kaya’nın haberine göre, 37 bin 36 köy, belde ve mahalleyi kapsayan araştırmada, hayvancılığın en ağır Doğu Anadolu’da yapıldığı belirlendi. Başka geçim kaynakları ortasında fabrika işçiliğinin tartısı oransal olarak Marmara Bölgesi’nde yüksekken, ormancılık Karadeniz’de bir daha izafî olarak daha fazla geçim kaynağı olarak açıklandı.
Ziraî üretimde hayvancılığın akabinde önde gelen mamüllerin tahıl ve baklagil yetiştiriciliği olurken, bunu kümes hayvancılığı, zerzevat, meyve yetiştiriciliği, küçükbaş hayvancılık ve süt eserleri takip etti.
KIRSAL KESİTLERDE YALNIZCA 9 BİN 683 ÜRETİM TESİSİ VAR
Çalışma ortasında kırsal kesimde yer alan üretim tesislerine yönelik sayısal data de yer aldı. Buna bakılırsa, köy, mahalle ve beldelerde toplamda 9 bin 983 üretim tesisi bulunuyor. Üretim tesislerinin en yaygını olan fırın, yerleşim yerlerinin yüzde 6,52’sinde bulunuyor. Üretim tesisi bulunan kırsal yerler ağır üretim tesisi bulunan kentsel yerleşimlerin etrafında ağırlaşıyor. Bu durum çalışmada, üretimin ağır olduğu kentlerdeki tesislerin yakın yerlere yayılmasından kaynaklı olarak değerlendirildi.
Çalışmada, işgücü hareketliliği de incelendi. Buna bakılırsa, nizamlı olarak diğer yerleşimlere giden iş gücü hareketliliğinin Marmara ve Ege Bölgesi’ndeki kırsal yerleşimlerde; mevsimlik iş gücü hareketliliğinin ise Doğu Anadolu Bölgesi’nde ağırlaştığı gözlendi.
Doğu Anadolu Bölgesindeki şahısların en çok inşaat personelliği, Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nden tarım personelliği, Ege ve Akdeniz Bölgesi’nin kıyı bölümlerindeki kırsal yerleşimlerden ise turizm personelliği için öteki yerleşimlere gidildiği belirlendi. İç Anadolu’nun batısı ve doğusu ile Orta Karadeniz’deki kırsal yerleşimlerde iş gücü hareketliliğinin düşük olduğu kaydedildi.
KIRSAL KESİM TOPLUMSAL TESİS İSTİYOR
Kırsal kesimde kurulması istenen tesisler anketine bakıldığında ise değişik sonuçlarla karşılaşılıyor. En epey kurulması istenen yüzde 40,27 ile toplumsal tesisler olurken, Fabrika/Atölye isteyenlerin oranı yüzde 21,89. Nüfusun birden fazla yerde çalışma yaşının üzerinde olması toplumsal tesis muhtaçlığını artırırken, çalışabilir yaşlarındaki genç nüfusun kentlere taşınması sanayi tesisi talebini yüzde 21’de tutuyor. Bilhassa köy ve kırsal mahallelerde Fabrika/Atölye talebi yüzde 18 ve 24 olurken, beldelerde bu oran yüzde 52’nin üzerine çıkıyor. Kırsal kesitin istediği öbür tesisler ise sırasıyla yüzde 12,14 ile süt toplama tesisi, yüzde 9,96 ile soğuk hava deposu, yüzde 6,03 ile semt pazarı, yüzde 5,98 ile turizm tesisi, yüzde 4,98 ile atık toplama tesisi, yüzde 4,54 ile mezbaha olarak görülüyor.
yatırım tavsiyesi içermez
Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı tarafınca yayınlanan Anahtar mecmuasında Sanayi ve Teknoloji Uzmanı Yasemin Eryılmaz tarafınca hazırlanan makalede, kırsal yerleşim yerlerinde en önemli üç geçim kaynağı sırasıyla, hayvancılık, ziraî üretim ve emekli maaşı-sosyal yardımlar olarak sıralandı. Geçim kaynağı hayvancılık ve ziraî üretim olanlar yaklaşık yüzde 43- 44 oranında olurken, toplumsal yardımlar ve emekli maaşı ile geçinen şahıslar yüzde 20,5 ötüründa tartı aldı. Bunun haricinde kalan geçim kaynakları ise yüzde 35,6 seviyesinde kaldı.
Dünya gazetesinden Mehmet Kaya’nın haberine göre, 37 bin 36 köy, belde ve mahalleyi kapsayan araştırmada, hayvancılığın en ağır Doğu Anadolu’da yapıldığı belirlendi. Başka geçim kaynakları ortasında fabrika işçiliğinin tartısı oransal olarak Marmara Bölgesi’nde yüksekken, ormancılık Karadeniz’de bir daha izafî olarak daha fazla geçim kaynağı olarak açıklandı.
Ziraî üretimde hayvancılığın akabinde önde gelen mamüllerin tahıl ve baklagil yetiştiriciliği olurken, bunu kümes hayvancılığı, zerzevat, meyve yetiştiriciliği, küçükbaş hayvancılık ve süt eserleri takip etti.
KIRSAL KESİTLERDE YALNIZCA 9 BİN 683 ÜRETİM TESİSİ VAR
Çalışma ortasında kırsal kesimde yer alan üretim tesislerine yönelik sayısal data de yer aldı. Buna bakılırsa, köy, mahalle ve beldelerde toplamda 9 bin 983 üretim tesisi bulunuyor. Üretim tesislerinin en yaygını olan fırın, yerleşim yerlerinin yüzde 6,52’sinde bulunuyor. Üretim tesisi bulunan kırsal yerler ağır üretim tesisi bulunan kentsel yerleşimlerin etrafında ağırlaşıyor. Bu durum çalışmada, üretimin ağır olduğu kentlerdeki tesislerin yakın yerlere yayılmasından kaynaklı olarak değerlendirildi.
Çalışmada, işgücü hareketliliği de incelendi. Buna bakılırsa, nizamlı olarak diğer yerleşimlere giden iş gücü hareketliliğinin Marmara ve Ege Bölgesi’ndeki kırsal yerleşimlerde; mevsimlik iş gücü hareketliliğinin ise Doğu Anadolu Bölgesi’nde ağırlaştığı gözlendi.
Doğu Anadolu Bölgesindeki şahısların en çok inşaat personelliği, Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nden tarım personelliği, Ege ve Akdeniz Bölgesi’nin kıyı bölümlerindeki kırsal yerleşimlerden ise turizm personelliği için öteki yerleşimlere gidildiği belirlendi. İç Anadolu’nun batısı ve doğusu ile Orta Karadeniz’deki kırsal yerleşimlerde iş gücü hareketliliğinin düşük olduğu kaydedildi.
KIRSAL KESİM TOPLUMSAL TESİS İSTİYOR
Kırsal kesimde kurulması istenen tesisler anketine bakıldığında ise değişik sonuçlarla karşılaşılıyor. En epey kurulması istenen yüzde 40,27 ile toplumsal tesisler olurken, Fabrika/Atölye isteyenlerin oranı yüzde 21,89. Nüfusun birden fazla yerde çalışma yaşının üzerinde olması toplumsal tesis muhtaçlığını artırırken, çalışabilir yaşlarındaki genç nüfusun kentlere taşınması sanayi tesisi talebini yüzde 21’de tutuyor. Bilhassa köy ve kırsal mahallelerde Fabrika/Atölye talebi yüzde 18 ve 24 olurken, beldelerde bu oran yüzde 52’nin üzerine çıkıyor. Kırsal kesitin istediği öbür tesisler ise sırasıyla yüzde 12,14 ile süt toplama tesisi, yüzde 9,96 ile soğuk hava deposu, yüzde 6,03 ile semt pazarı, yüzde 5,98 ile turizm tesisi, yüzde 4,98 ile atık toplama tesisi, yüzde 4,54 ile mezbaha olarak görülüyor.
yatırım tavsiyesi içermez