1976’da Super Bowl X’ten birkaç gün önce, NFL’nin en büyük yıldızlarından bazıları Miami’deki bir gece kulübünde özel bir partide bir araya geldi. O zamanlar Minnesota Vikings için korkunç bir geri dönüş olan Chuck Foreman, Walter Payton ve OJ Simpson da dahil olmak üzere pozisyonundaki gününün en büyük yıldızlarından bazılarıyla omuz omuza olduğunu hatırladı.
Ardından, on yıl önce Cleveland Browns’tan ayrılan, en iyi geri koşan Jim Brown ile masaya oturdu. Profesyonel olarak defans oyuncularını ve kornerleri bowling oynayan Foreman, gözünün korkutulduğunu hatırladı. Çocukken, Brown’ı yalnızca sahadaki becerileri nedeniyle değil, aynı zamanda sivil haklar için savaşma ve oyundan güçlerinin zirvesinde ayrılma isteği nedeniyle de putlaştırdı.
Şimdi 72 yaşında olan Foreman, “Büyürken Jim Brown, Jim Brown ve Jim Brown vardı” dedi. “Çoğu yan hakemden daha uzun ve çoğu geniş alıcıdan daha hızlıydı.” Ama aynı zamanda, özellikle o zamanlar açık sözlü bir siyah adam olarak, kendi şartlarına göre hareket etti.”
Foreman, diğerleri gibi ona Bay Brown derdi. Ama onlar konuştukça geri koşan genç adamın korkuları uçup gitti. Brown, Foreman’ın oyun tarzını ve Vikingler’deki başarısını övdü. Daha sonra Foreman’a o zamandan beri hafızamda yer eden bir tavsiye verdi.
Foreman, Brown’ın kendisine söylediğini söyleyerek, “Ne zaman aşağı ineceğini biliyorsun,” dedi. “Kariyerinizi beş santimden fazla tehlikeye atmayın.”
Foreman, Brown’ın ona sadece bu konuda akıllı olmasını söylemediğini, aynı zamanda geleceğini düşünmesini ve vücudunu gereksiz yere feda etmemesini de söylediğini söyledi.
Cuma günü 87 yaşında hayata gözlerini yuman Brown, kendisi söylemese de futbol dışındaki hayat hakkında da konuşmuş olabilir. Yüzde 100 sakatlık oranına sahip bir oyunda, çok az NFL oyuncusu istedikleri için ayrılır. Çoğu, asla iyileşmeyen ve antrenörler için artık yararlı olmadıklarında oyundan çıkarılan sakatlıklardan muzdariptir. İstedikleri zaman emekli olanlar, takımlar artık ilgilenmediği için bunu sık sık yapıyor.
Kahverengi ise tam tersiydi. 1965 sezonundan sonra ligde dokuzuncu ve en iyilerinden biri olan NFL’den ayrıldı. 1.544 yarda koştu ve 17 hızlı gol attı ve dördü puan olmak üzere 34 pas yakaladı. İkinci sezonundan bu yana ilk kez ligin en değerli oyuncusu seçildi.
Koşu rekorları – en önemlisi yerde 12.312 yarda – sonunda Payton, Barry Sanders, Emmitt Smith ve diğerleri tarafından kırıldı. Ancak Brown’ın kariyeri sadece dokuz yıl sürdü ve 16 veya 17 yerine 14 maçlık sezonların oynandığı ve kesme bloklarına ve diğer tehlikeli müdahalelere izin verildiği bir dönemde oynuyordu. Maç başına ortalama 104,3 acele yardası, hala bir lig rekoru olarak duruyor.
Sonra bir Hollywood film yapımcılığı kariyeri ve Cleveland’da sahip olduğundan daha fazla para seçerek uzaklaştı. Kırılma noktası The Dirty Dozen’ı çekerken geldi. Brown, takımın sahibi Art Modell’e eğitim kampına geç kalacağını söyledi. Modell, Brown’a kampı kaçırdığı her gün için ceza keseceğini söyledi. Rahatsız olan Brown, NFL’den ayrıldığını duyurmak için bir basın toplantısı düzenledi.
Bu zamana kadar Brown, 1964’te bir lig şampiyonluğu, üç MVP ödülü kazanmak ve NFL kariyer rekoruna sahip olmak da dahil olmak üzere çok daha uzun bir kariyerde futbolda birçok kişiden daha fazlasını başardı. Ama sadece bir avuç zirveye ulaştı. John Elway ve Peyton Manning, son sezonlarında Super Bowls kazandılar, ancak ikisi de en iyi dönemlerini geride bıraktı. Sanders, Detroit Lions’tan sadece 30 yaşında ayrıldı ancak sadece bir playoff maçı kazandı.
Öte yandan Brown, bir Rushmore Dağı figürü gibi bir şeydi, sahiplerin ve koçların oyuncuları – özellikle siyah oyuncuları – tedavi edilmeleri için güçlendirmesini zorunlu kılarak bir sporcunun sahada ve saha dışında sahip olabileceği gücü yeniden tanımlamaya yardımcı olan, geri koşan bir yapıydı. saygıyla.
America’s Game: The Epic Story’nin yazarı Michael MacCambridge, “Wilt Chamberlain’in basketbolda kendi başına bir adam olduğunu iddia edebilirsiniz, ancak Jim Brown bu tür bir varlığa ve etkiye sahip ilk modern zaman profesyonel futbolcusu olurdu” dedi. profesyonel futbolun bir ulusu nasıl fethettiğini anlatıyor.” “Jim Brown’ın farklı bir zihniyete sahip farklı bir nesil oyuncular olduğu açıktı.”
Ondan sonra gelen oyuncular bu farkı biliyordu.
Brown’ın genel hücum sahalarını geride bırakan 10 geri koşudan biri olan Tony Dorsett, “NFL’de Jim Brown’ı sahada ve saha dışında ikonik bir efsane olarak görmemiş olup da geri koşan bir adam yok,” dedi. Twitter’da yazdı.
Sanders, “#JimBrown’ın @NFL üzerindeki etkisini küçümseyemezsiniz” dedi. Twitter’da da yazdı.
Sahada olduğu kadar istisnai olan Brown, mükemmel bir insan olmaktan çok uzaktı. Kadına yönelik şiddet iddiaları da dahil olmak üzere yarım düzineden fazla kez tutuklandı. Asla ciddi bir suçtan mahkum olmadı.
Ama onu ünlü yapan spor söz konusu olduğunda, Brown’ın dengi çok azdı. Browns’un 1985’ten 1992’ye kadar genel menajeri olan Ernie Accorsi, Brown’ın 1959 Baltimore Colts oyununu kişisel olarak izlediğinde lisedeydi. Brown, savunan şampiyonu yenmek için beş gol atarak 178 yarda koştu ve Accorsi için bu, Babe Ruth’u en iyi döneminde izlemek gibi hissettirdi.
Yıllar sonra Accorsi, Colts’un ön ofisinde, 1959’daki o maçta Baltimore’un orta defans oyuncusu olan Dick Szymanski ile birlikte çalıştı. Szymanski, Accorsi’ye, Weeb’in o sırada Colts’un baş koçu olan Ewbank’a Brown’ın kendisine Plays tüyosu verdiğini söylediğini söyledi: Brown sağ elini toprağa koyduğunda sağa koştu ve tam tersi.
Brown hala Szymanski’nin üzerinden geçiyordu ve maçtan sonra soyunma odasında Ewbank, Szymanski’ye bahşiş vermeseydi Brown’ın acele toplamının ne olacağını düşünmekten nefret ettiğini söyledi.
Szymanski, “Koç, tam olarak nereye gittiğini biliyordum ama onu yakalayamadım veya ona saldıramadım,” diye yanıtladı Szymanski.
Brown’ın şanlı kariyerinde çok az kişi bunu başarabilmiştir.
Ardından, on yıl önce Cleveland Browns’tan ayrılan, en iyi geri koşan Jim Brown ile masaya oturdu. Profesyonel olarak defans oyuncularını ve kornerleri bowling oynayan Foreman, gözünün korkutulduğunu hatırladı. Çocukken, Brown’ı yalnızca sahadaki becerileri nedeniyle değil, aynı zamanda sivil haklar için savaşma ve oyundan güçlerinin zirvesinde ayrılma isteği nedeniyle de putlaştırdı.
Şimdi 72 yaşında olan Foreman, “Büyürken Jim Brown, Jim Brown ve Jim Brown vardı” dedi. “Çoğu yan hakemden daha uzun ve çoğu geniş alıcıdan daha hızlıydı.” Ama aynı zamanda, özellikle o zamanlar açık sözlü bir siyah adam olarak, kendi şartlarına göre hareket etti.”
Foreman, diğerleri gibi ona Bay Brown derdi. Ama onlar konuştukça geri koşan genç adamın korkuları uçup gitti. Brown, Foreman’ın oyun tarzını ve Vikingler’deki başarısını övdü. Daha sonra Foreman’a o zamandan beri hafızamda yer eden bir tavsiye verdi.
Foreman, Brown’ın kendisine söylediğini söyleyerek, “Ne zaman aşağı ineceğini biliyorsun,” dedi. “Kariyerinizi beş santimden fazla tehlikeye atmayın.”
Foreman, Brown’ın ona sadece bu konuda akıllı olmasını söylemediğini, aynı zamanda geleceğini düşünmesini ve vücudunu gereksiz yere feda etmemesini de söylediğini söyledi.
Cuma günü 87 yaşında hayata gözlerini yuman Brown, kendisi söylemese de futbol dışındaki hayat hakkında da konuşmuş olabilir. Yüzde 100 sakatlık oranına sahip bir oyunda, çok az NFL oyuncusu istedikleri için ayrılır. Çoğu, asla iyileşmeyen ve antrenörler için artık yararlı olmadıklarında oyundan çıkarılan sakatlıklardan muzdariptir. İstedikleri zaman emekli olanlar, takımlar artık ilgilenmediği için bunu sık sık yapıyor.
Kahverengi ise tam tersiydi. 1965 sezonundan sonra ligde dokuzuncu ve en iyilerinden biri olan NFL’den ayrıldı. 1.544 yarda koştu ve 17 hızlı gol attı ve dördü puan olmak üzere 34 pas yakaladı. İkinci sezonundan bu yana ilk kez ligin en değerli oyuncusu seçildi.
Koşu rekorları – en önemlisi yerde 12.312 yarda – sonunda Payton, Barry Sanders, Emmitt Smith ve diğerleri tarafından kırıldı. Ancak Brown’ın kariyeri sadece dokuz yıl sürdü ve 16 veya 17 yerine 14 maçlık sezonların oynandığı ve kesme bloklarına ve diğer tehlikeli müdahalelere izin verildiği bir dönemde oynuyordu. Maç başına ortalama 104,3 acele yardası, hala bir lig rekoru olarak duruyor.
Sonra bir Hollywood film yapımcılığı kariyeri ve Cleveland’da sahip olduğundan daha fazla para seçerek uzaklaştı. Kırılma noktası The Dirty Dozen’ı çekerken geldi. Brown, takımın sahibi Art Modell’e eğitim kampına geç kalacağını söyledi. Modell, Brown’a kampı kaçırdığı her gün için ceza keseceğini söyledi. Rahatsız olan Brown, NFL’den ayrıldığını duyurmak için bir basın toplantısı düzenledi.
Bu zamana kadar Brown, 1964’te bir lig şampiyonluğu, üç MVP ödülü kazanmak ve NFL kariyer rekoruna sahip olmak da dahil olmak üzere çok daha uzun bir kariyerde futbolda birçok kişiden daha fazlasını başardı. Ama sadece bir avuç zirveye ulaştı. John Elway ve Peyton Manning, son sezonlarında Super Bowls kazandılar, ancak ikisi de en iyi dönemlerini geride bıraktı. Sanders, Detroit Lions’tan sadece 30 yaşında ayrıldı ancak sadece bir playoff maçı kazandı.
Öte yandan Brown, bir Rushmore Dağı figürü gibi bir şeydi, sahiplerin ve koçların oyuncuları – özellikle siyah oyuncuları – tedavi edilmeleri için güçlendirmesini zorunlu kılarak bir sporcunun sahada ve saha dışında sahip olabileceği gücü yeniden tanımlamaya yardımcı olan, geri koşan bir yapıydı. saygıyla.
America’s Game: The Epic Story’nin yazarı Michael MacCambridge, “Wilt Chamberlain’in basketbolda kendi başına bir adam olduğunu iddia edebilirsiniz, ancak Jim Brown bu tür bir varlığa ve etkiye sahip ilk modern zaman profesyonel futbolcusu olurdu” dedi. profesyonel futbolun bir ulusu nasıl fethettiğini anlatıyor.” “Jim Brown’ın farklı bir zihniyete sahip farklı bir nesil oyuncular olduğu açıktı.”
Ondan sonra gelen oyuncular bu farkı biliyordu.
Brown’ın genel hücum sahalarını geride bırakan 10 geri koşudan biri olan Tony Dorsett, “NFL’de Jim Brown’ı sahada ve saha dışında ikonik bir efsane olarak görmemiş olup da geri koşan bir adam yok,” dedi. Twitter’da yazdı.
Sanders, “#JimBrown’ın @NFL üzerindeki etkisini küçümseyemezsiniz” dedi. Twitter’da da yazdı.
Sahada olduğu kadar istisnai olan Brown, mükemmel bir insan olmaktan çok uzaktı. Kadına yönelik şiddet iddiaları da dahil olmak üzere yarım düzineden fazla kez tutuklandı. Asla ciddi bir suçtan mahkum olmadı.
Ama onu ünlü yapan spor söz konusu olduğunda, Brown’ın dengi çok azdı. Browns’un 1985’ten 1992’ye kadar genel menajeri olan Ernie Accorsi, Brown’ın 1959 Baltimore Colts oyununu kişisel olarak izlediğinde lisedeydi. Brown, savunan şampiyonu yenmek için beş gol atarak 178 yarda koştu ve Accorsi için bu, Babe Ruth’u en iyi döneminde izlemek gibi hissettirdi.
Yıllar sonra Accorsi, Colts’un ön ofisinde, 1959’daki o maçta Baltimore’un orta defans oyuncusu olan Dick Szymanski ile birlikte çalıştı. Szymanski, Accorsi’ye, Weeb’in o sırada Colts’un baş koçu olan Ewbank’a Brown’ın kendisine Plays tüyosu verdiğini söylediğini söyledi: Brown sağ elini toprağa koyduğunda sağa koştu ve tam tersi.
Brown hala Szymanski’nin üzerinden geçiyordu ve maçtan sonra soyunma odasında Ewbank, Szymanski’ye bahşiş vermeseydi Brown’ın acele toplamının ne olacağını düşünmekten nefret ettiğini söyledi.
Szymanski, “Koç, tam olarak nereye gittiğini biliyordum ama onu yakalayamadım veya ona saldıramadım,” diye yanıtladı Szymanski.
Brown’ın şanlı kariyerinde çok az kişi bunu başarabilmiştir.