Milyonlarca taraftarın profesyonel futbol sezonunun arifesinde yaşadıklarını yeterince yansıtan İngilizce bir isim yok. Sadece antik Yunan ataraksi kavramına benzer bir şey – kelimenin tam anlamıyla rahatsızlık veya öfkenin olmaması anlamına gelir, ancak bir tür yüce tatmin duygusu taşır – tüm dünyevi kaygılardan kopma hissimize yaklaşır. NFL, ataraksiyi her birimize haftanın üç günü ulaştırıyor; bu, geç modernliğin başka türlü şüpheli başarılarından biri olabilir.
Ne yazık ki bu seneki sakinliğim, NFL’nin başlama kurallarını değiştirme kararı nedeniyle tehdit altında. Perşembe günü başlayacak 2023 sezonu için, topu yakalayıp hakemin gazabıyla yüzleşmek zorunda kalmak yerine, karşılayan takımdaki herhangi bir oyuncunun, kale çizgisi ile 25 yarda çizgisi arasındaki herhangi bir yerden “adil yakalama” sinyali vermesine izin verilecek. diğer takımın 11 oyuncusu hoplit sürüsü gibi ona doğru akın ediyordu. Adil bir yakalamanın ardından top 25 yarda çizgisine yerleştirilir (tıpkı son bölgedeki geleneksel “touchback” sonrasında olduğu gibi).
Eğer siz, zavallı yaratık, futbolu takip etmiyorsanız, önemli olan nokta ligin başlama vuruşunda topu geri atmamayı teşvik etmesidir – oyun tarzının beyin sarsıntısı riskinin daha yüksek olduğu bildiriliyor. Oyuncu güvenliği adına getirilen bu yeni kural, NFL’nin son yıllarda başlangıç için yaptığı bir dizi değişikliğin en son ve en serti ve tamamen ortadan kaldırılmanın başlangıcı gibi görünüyor.
Bu çok kötü bir fikir. Taraftarlar, oyuncular ve antrenörler arasında büyük ölçüde popüler olmamasının yanı sıra, yeni kuralın etkinliği sorgulanabilir, kurumsal mantığı ruhsuz ve bir zamanlar bu harika oyunu karakterize eden çalışkanlık ahlakına yönelik bir tehdit. Futbol tanrılarının gazabından korkuyorum.
Galya gibi futbol da üç bölüme ayrılmıştır: hücum, savunma ve özel takımlar. Başlama vuruşu bu aşamaların sonuncusudur ve birçok açıdan oyunun icat edilmesinden bu yana futbolun en az değişen yönüdür. Hücum, geçtiğimiz yarım yüzyılda, brüt kolektif çabayı (“on yarda ve bir toz bulutu”) ödüllendiren hantal yer operasyonlarından, bir avuç “becerikli” oyuncunun lehine olan yüksekten uçan pas saldırılarına kadar gelişti. Savunma, sürekli değişen karmaşık stratejilere uyum sağlamak için elinden geleni yaptı. Ancak başlama vuruşları büyük ölçüde aynı kaldı; eski moda çılgınlıktan bir sığınak, çabanın tanrının bahşettiği yetenekten daha önemli olabileceği bir alan.
Kick-return uzmanlarının (San Francisco 49ers’ın Ray-Ray McCloud’u gibi hızlı oyuncular) yanı sıra, özel takım oyuncuları genellikle aktif kadroların ikinci ve üçüncü kademesinden seçilir, isimsiz oyuncular sadece kadroya girmeyi umarlar. Bunlar genellikle Indianapolis Colts’un defans oyuncusu ve 2021 NFL taslağında seçilen son oyuncu olan Grant Stuard gibi adamlar. (Muhtemelen yeni adil yakalama seçeneğinin bu yılki sezon öncesi gösteri maçlarında neredeyse göz ardı edilmesinin nedenlerinden biri de budur: son kadro kesintilerinden sağ çıkmaya hevesli oyuncular, büyük bir gerilemeyi etkilemek için antrenörlerine bir vuruşla vurma umuduyla coşkuyla tekmelere karşılık verdi.)
New England Patriots’tan Matthew Slater gibi bir avuç oyuncu, özel takım oyununu bir sanat formuna dönüştürdü. Bir zamanlar bilinmeyen bir UCLA beşinci tur draft hakkı olan ve hiçbir zaman hücumda veya savunmada tam zamanlı bir oyuncu olmayan Slater, düzenli olarak rakip bölgenin derinliklerine vuruşlar yapıyor, açık sahada rutin olarak zorlu müdahaleler yapıyor ve milli takıma seçildi. Kase başına 10 kez. Futbolun hâlâ ihtiyaç duyduğu türden bir mazlum hikayesi bu.
Ancak başlama vuruşları yalnızca söylenmemiş iş etiğiyle ilgili değildir. Ayrıca NFL’nin en heyecan verici anlarının çoğunu da ürettiler: 2000 yılında Müzik Şehri Mucizesi olarak adlandırılan olay; Desmond Howard’ın Super Bowl XXXI’deki 99 yardalık golü, ona Oyunun En Değerli Oyuncusu onurunu kazandırdı; Gale Sayers topa her dokunduğunda görülüyordu.
Başlama vuruşlarından kurtulmak aynı zamanda oyunun biliminin bir kısmından fedakarlık etmek anlamına da gelir. Özel takımlar uzun süredir stratejinin önemli bir parçası olmuştur, özellikle de New England Patriots’tan Bill Belichick (kafası karışan gazetecilere konu hakkında doğaçlama konuşmalar yapmasıyla tanınan) gibi oyunun en büyük koçları için. 2010 San Diego Chargers, tartışmasız ligdeki en iyi hücum ve savunmaya sahipti ve mevcut ve gelecekteki Hall of Famer’larla dolu bir kadroya sahipti – ve özel takımlarının kötü performans geçmişi olduğu için play-off’lara bile katılamadılar.
Tüm bu düşüncelerin, oyuncuları daha güvenli hale getirme hedefiyle karşılaştırıldığında sönük kaldığı söylenebilir. Ancak yeni adil yakalama kuralının istenilen etkiyi yaratıp yaratmayacağı belli değil. Başlama vuruşunda yapılan önceki değişikliklerin beklendiği kadar yardımcı olduğuna dair sağlam bir kanıt yok. Sports Illustrated tarafından toplanan ve analiz edilen verilere göre, başlama vuruşu sarsıntıları 2020’den 2022’ye neredeyse iki katına çıktı; bu, önceki kural değişikliklerinin istenmeyen sonuçlara yol açtığını gösterebilir. arttırmak Risk – belki daha fazla mermi vuruşu veya daha fazla yüzen bahis vuruşu, bunların her ikisi de daha fazla çarpışmaya yol açabilir.
Yukarıdan gelen ani değişikliklerin sorgulanabilir bilgeliği burada daha derin bir anlam taşıyor. Futbol, kuralları yönetim danışmanlarının ve riskten kaçınan şirket avukatlarının kurnaz mantığına göre keyfi olarak değiştirilebilen rasyonalist bir girişim değildir. Bu, kendine özgü bir hikayesi olan, oyuncuları, antrenörleri ve geçmişinin sürekliliğini önemseyen milyonlarca hayran kitlesi olan, esasen şiddet içeren bir oyun. Evrim gerçekleşebilir, ancak organik olarak.
Pek çok oyuncu ve antrenör, teklif edildiğinde yeni başlama kuralına resmen karşı çıktı, ancak kendilerinden önceki birçok personel gibi onlar da insan kaynaklarının insafına çaresiz kaldılar. Baltimore Ravens’ten Belichick ve John Harbaugh (kural değişikliğinin daha fazla sakatlığa yol açabileceğini ima eden) ve Kansas City Chiefs’ten Andy Reid (NFL takımlarının “bayrak oyunu oynadığı” uyarısında bulunan) dahil olmak üzere bazı antrenörler muhalefetlerini dile getirmeye devam etti. Futbol” eğer lig oyunun temel yönlerini ortadan kaldırmaya devam ederse).
Yakın zamanda yapılan bir sezon öncesi yayında eski Arizona Cardinals bek oyuncusu Ron Wolfley, futbolun tanımı gereği güvenli olamayacağını ima ederken, kural değişikliğini “vahşet” olarak nitelendirdi.
Her neyse, ona katılıyorum. NFL’nin sezon sonunda kararını yeniden gözden geçirip revize edeceğini umuyorum (bazen diğer kural değişikliklerinde yaptığı gibi). Şehir devletleri arasındaki stilize savaşları, ahlaki açıdan belirsiz kahramanların ritüelleştirilmiş kutlamaları, kupaları ve yenilgi karşısında yarı-pagan kaderciliği teşvik etmesiyle futbol, klasik mirasımızın yegâne kalıntıları arasındadır.
Homer, ölümlülüğü büyük yürekli insanların meselesi olarak görmezden gelirken NFL’nin ruhunu şöyle özetledi: “Yaprakların kuşakları gibi, insan kuşakları da öyle.” Rüzgâr yaprakların bir kısmını yeryüzüne dağıtır.”
Ne yazık ki bu seneki sakinliğim, NFL’nin başlama kurallarını değiştirme kararı nedeniyle tehdit altında. Perşembe günü başlayacak 2023 sezonu için, topu yakalayıp hakemin gazabıyla yüzleşmek zorunda kalmak yerine, karşılayan takımdaki herhangi bir oyuncunun, kale çizgisi ile 25 yarda çizgisi arasındaki herhangi bir yerden “adil yakalama” sinyali vermesine izin verilecek. diğer takımın 11 oyuncusu hoplit sürüsü gibi ona doğru akın ediyordu. Adil bir yakalamanın ardından top 25 yarda çizgisine yerleştirilir (tıpkı son bölgedeki geleneksel “touchback” sonrasında olduğu gibi).
Eğer siz, zavallı yaratık, futbolu takip etmiyorsanız, önemli olan nokta ligin başlama vuruşunda topu geri atmamayı teşvik etmesidir – oyun tarzının beyin sarsıntısı riskinin daha yüksek olduğu bildiriliyor. Oyuncu güvenliği adına getirilen bu yeni kural, NFL’nin son yıllarda başlangıç için yaptığı bir dizi değişikliğin en son ve en serti ve tamamen ortadan kaldırılmanın başlangıcı gibi görünüyor.
Bu çok kötü bir fikir. Taraftarlar, oyuncular ve antrenörler arasında büyük ölçüde popüler olmamasının yanı sıra, yeni kuralın etkinliği sorgulanabilir, kurumsal mantığı ruhsuz ve bir zamanlar bu harika oyunu karakterize eden çalışkanlık ahlakına yönelik bir tehdit. Futbol tanrılarının gazabından korkuyorum.
Galya gibi futbol da üç bölüme ayrılmıştır: hücum, savunma ve özel takımlar. Başlama vuruşu bu aşamaların sonuncusudur ve birçok açıdan oyunun icat edilmesinden bu yana futbolun en az değişen yönüdür. Hücum, geçtiğimiz yarım yüzyılda, brüt kolektif çabayı (“on yarda ve bir toz bulutu”) ödüllendiren hantal yer operasyonlarından, bir avuç “becerikli” oyuncunun lehine olan yüksekten uçan pas saldırılarına kadar gelişti. Savunma, sürekli değişen karmaşık stratejilere uyum sağlamak için elinden geleni yaptı. Ancak başlama vuruşları büyük ölçüde aynı kaldı; eski moda çılgınlıktan bir sığınak, çabanın tanrının bahşettiği yetenekten daha önemli olabileceği bir alan.
Kick-return uzmanlarının (San Francisco 49ers’ın Ray-Ray McCloud’u gibi hızlı oyuncular) yanı sıra, özel takım oyuncuları genellikle aktif kadroların ikinci ve üçüncü kademesinden seçilir, isimsiz oyuncular sadece kadroya girmeyi umarlar. Bunlar genellikle Indianapolis Colts’un defans oyuncusu ve 2021 NFL taslağında seçilen son oyuncu olan Grant Stuard gibi adamlar. (Muhtemelen yeni adil yakalama seçeneğinin bu yılki sezon öncesi gösteri maçlarında neredeyse göz ardı edilmesinin nedenlerinden biri de budur: son kadro kesintilerinden sağ çıkmaya hevesli oyuncular, büyük bir gerilemeyi etkilemek için antrenörlerine bir vuruşla vurma umuduyla coşkuyla tekmelere karşılık verdi.)
New England Patriots’tan Matthew Slater gibi bir avuç oyuncu, özel takım oyununu bir sanat formuna dönüştürdü. Bir zamanlar bilinmeyen bir UCLA beşinci tur draft hakkı olan ve hiçbir zaman hücumda veya savunmada tam zamanlı bir oyuncu olmayan Slater, düzenli olarak rakip bölgenin derinliklerine vuruşlar yapıyor, açık sahada rutin olarak zorlu müdahaleler yapıyor ve milli takıma seçildi. Kase başına 10 kez. Futbolun hâlâ ihtiyaç duyduğu türden bir mazlum hikayesi bu.
Ancak başlama vuruşları yalnızca söylenmemiş iş etiğiyle ilgili değildir. Ayrıca NFL’nin en heyecan verici anlarının çoğunu da ürettiler: 2000 yılında Müzik Şehri Mucizesi olarak adlandırılan olay; Desmond Howard’ın Super Bowl XXXI’deki 99 yardalık golü, ona Oyunun En Değerli Oyuncusu onurunu kazandırdı; Gale Sayers topa her dokunduğunda görülüyordu.
Başlama vuruşlarından kurtulmak aynı zamanda oyunun biliminin bir kısmından fedakarlık etmek anlamına da gelir. Özel takımlar uzun süredir stratejinin önemli bir parçası olmuştur, özellikle de New England Patriots’tan Bill Belichick (kafası karışan gazetecilere konu hakkında doğaçlama konuşmalar yapmasıyla tanınan) gibi oyunun en büyük koçları için. 2010 San Diego Chargers, tartışmasız ligdeki en iyi hücum ve savunmaya sahipti ve mevcut ve gelecekteki Hall of Famer’larla dolu bir kadroya sahipti – ve özel takımlarının kötü performans geçmişi olduğu için play-off’lara bile katılamadılar.
Tüm bu düşüncelerin, oyuncuları daha güvenli hale getirme hedefiyle karşılaştırıldığında sönük kaldığı söylenebilir. Ancak yeni adil yakalama kuralının istenilen etkiyi yaratıp yaratmayacağı belli değil. Başlama vuruşunda yapılan önceki değişikliklerin beklendiği kadar yardımcı olduğuna dair sağlam bir kanıt yok. Sports Illustrated tarafından toplanan ve analiz edilen verilere göre, başlama vuruşu sarsıntıları 2020’den 2022’ye neredeyse iki katına çıktı; bu, önceki kural değişikliklerinin istenmeyen sonuçlara yol açtığını gösterebilir. arttırmak Risk – belki daha fazla mermi vuruşu veya daha fazla yüzen bahis vuruşu, bunların her ikisi de daha fazla çarpışmaya yol açabilir.
Yukarıdan gelen ani değişikliklerin sorgulanabilir bilgeliği burada daha derin bir anlam taşıyor. Futbol, kuralları yönetim danışmanlarının ve riskten kaçınan şirket avukatlarının kurnaz mantığına göre keyfi olarak değiştirilebilen rasyonalist bir girişim değildir. Bu, kendine özgü bir hikayesi olan, oyuncuları, antrenörleri ve geçmişinin sürekliliğini önemseyen milyonlarca hayran kitlesi olan, esasen şiddet içeren bir oyun. Evrim gerçekleşebilir, ancak organik olarak.
Pek çok oyuncu ve antrenör, teklif edildiğinde yeni başlama kuralına resmen karşı çıktı, ancak kendilerinden önceki birçok personel gibi onlar da insan kaynaklarının insafına çaresiz kaldılar. Baltimore Ravens’ten Belichick ve John Harbaugh (kural değişikliğinin daha fazla sakatlığa yol açabileceğini ima eden) ve Kansas City Chiefs’ten Andy Reid (NFL takımlarının “bayrak oyunu oynadığı” uyarısında bulunan) dahil olmak üzere bazı antrenörler muhalefetlerini dile getirmeye devam etti. Futbol” eğer lig oyunun temel yönlerini ortadan kaldırmaya devam ederse).
Yakın zamanda yapılan bir sezon öncesi yayında eski Arizona Cardinals bek oyuncusu Ron Wolfley, futbolun tanımı gereği güvenli olamayacağını ima ederken, kural değişikliğini “vahşet” olarak nitelendirdi.
Her neyse, ona katılıyorum. NFL’nin sezon sonunda kararını yeniden gözden geçirip revize edeceğini umuyorum (bazen diğer kural değişikliklerinde yaptığı gibi). Şehir devletleri arasındaki stilize savaşları, ahlaki açıdan belirsiz kahramanların ritüelleştirilmiş kutlamaları, kupaları ve yenilgi karşısında yarı-pagan kaderciliği teşvik etmesiyle futbol, klasik mirasımızın yegâne kalıntıları arasındadır.
Homer, ölümlülüğü büyük yürekli insanların meselesi olarak görmezden gelirken NFL’nin ruhunu şöyle özetledi: “Yaprakların kuşakları gibi, insan kuşakları da öyle.” Rüzgâr yaprakların bir kısmını yeryüzüne dağıtır.”