Ankara Sanayi Odası (ASO) Lideri Nurettin Özdebir, endüstricinin birikmiş KDV alacağının yüksek boyutlara ulaştığını belirtirken, bunun bir adaletsizlikten çıkarak zulüm haline geldiğini söylemiş oldu.
Yİ-ÜFE’nin yüzde 45’i gördüğü bir devirde devletin yüzde 45 negatif faizle endüstricinin parasını kullandığının altını çizen Özdebir, stok enflasyon riskinin de giderek büyüdüğünü aktardı.
Avrupa dahil olmak üzere dünyanın mülteci siyasetine da sitemde bulunan Nurettin Özdebir, “Türkiye’yi dünyanın mülteci bankası haline getirmeye çalışıp, yeterli niyetimizi suiistimal ediyorlar” dedi.
Dünya gazetesinde Hüseyin Gökçe imzasıyla yayımlanan habere göre, Ankara Sohbetleri’ne konuk olan ASO Lideri Nurettin Özdebir, Dünya Ankara Temsilcisi Maruf Buzcugil’in sorularını yanıtladı.
-Yakından takip ettiğiniz endüstricinin birikmiş KDV alacağı sıkıntısına yönelik somut bir adım atıldı mı?
Bu durum benim hakikaten epeyce üzüldüğüm, hatta kızdığım bir mevzu. Hammaddeyi alıp işleyip eser haline getiren endüstrici, bunun bir kısmını 30 günden 150-180 güne kadar vade ile satıyor. KDV’yi de bu vadeli yaptığı satışlarda taksitle topluyor. Ayrıyeten kimi kesimlere yönelik indirimli KDV var. Girdileri yüzde 18 olan firmalar yüzde 1 yahut yüzde 8 ile mal satıyor. ötürüsıyla firmaların üzerinde önemli manada KDV yükü kalıyor. Bu, ekseriyetle 1 yılı aşan müddette bile ödenmiyor. Firmalar stoktaki hammaddeyi eser haline getirip sattığında KDV’yi tahsil edebiliyor. Yani mahsup ediyor. TÜİK’in deklare ettiğı son bilgilere bakılırsa Yİ-ÜFE yani benim, yani endüstricinin enflasyonu yüzde 45. Bu para benim elimde olsaydı mal alacaktım yahut yatırım yapacaktım. halbuki endüstricinin parası yüzde 45 negatif faizle devletin elinde eriyor. Yanı sıra sermaye gereksinimini karşılamak için yüzde 25’e kadar faizle bankadan kredi kullanıyoruz. Devletten alacağını tahsil edemeyen endüstrici, yüksek faizle kredi kullanırken, bu yetmezmiş üzere bu krediyi masraf olarak bile gösteremeyeceği düzenleme yaptılar. Bu adaletsizlikten çıkıp zulüm, üretmeme vergisi haline geldi.
-Peki buna yönelik sizin daha evvel kamuoyu ile paylaştığınız ‘kaydi para’ teklifinizle ilgili gelişme oldu mu?
Devletin bu parayı çabucak ödemesinin mümkün olmadığını bildiğimiz için yaptığımız bir çalışmayı uzun müddettir iktisat idaresine sunuyoruz. Maliye Parası yahut Kaydi Para diye bir projemiz var. Maliye Bakanlığı, bu şekil borçlar için aşikâr kurallara bağlanmış prestiji para verecek. Aslında para diyoruz lakin ortada fiziki olarak para olmayacak, Hazine’den para çıkmayacağı üzere, likidite istikrarını de düzeltecek bir metot. Benim yalnızca bir üyemin 300 milyon liranın üzerinde birikmiş KDV alacağı var. Bu para ile 50 milyon liradan en az 6 tane yeni fabrika demek. Üstelik bu para yüzde 45 enflasyonun olduğu bir ortamda devletin elinde eriyor.
-Çözüm teklifinizi biraz daha somutlaştırabilir misiniz?
Çok kolay, devlet bu firmaya “Çalıştığın bankaya gidip yalnızca bu iş için yeni bir hesap açtır. Bu hesaba senin ismine limit göndereceğim, bu limit karşılığında bunu 12 ay, 36 ay kaç ayda kullanırsan, finansman kullanacaksın” diyecek.
KDV’yi de nakit olarak getirip yatıracak bu firma. Bunun karşılığında üç ay vadeli özel bir çek verilecek. Bu çek gerçek kesimin kendi içindeki borç alacak bağlantısının kapatılmasında da kullanılacak, yani kendi ortalarındaki borçların mahsuplaşmasını sağlamış olacak. Üçüncü ayın sonunda çek kimin elinde ise o da devlete yapacağı ödemeyi bu çek ile yapacak. Birinci etapta devletin buradan ziyanlı çıkacağı düşünülebilir fakat işin aslı o denli değil. Bu çek her el değiştirdiğinde, KDV, ÖTV, Muhtasar üzere vergiler doğacak. Yani aslında devlet o paranın daha fazlasını 3 ay ortasında doğacak vergilerle tahsil etmiş olacak. Öteki bir tabir ile çekler, nominal pahaları kadar vergiyi doğurmuş olacaklar. Bu paranın, ithalatta yahut rastgele bir tasarruf aracında kullanmasına yönelik de sınırlama olacak. Yani hamiline bir çek olmayacak, gerisindeki cirolardan takip edilebilecek. Bunun bankacılık sisteminin rasyolarının düzelmesine de katkısı olacak.
Dünyada Türkiye haricinde yalnızca Çin’de KDV yükü kalıyor, yani üçüncü bir ülke yok. Çin öteki türlü finansmanla firmalarını destekliyor. Bütün ülkelerde kimilerinde, ay sonunda, kimilerinde üç ayda bir en berbatında her yıl beşerler mahsuplaşabiliyorlar. Kaldı ki o ülkelerdeki enflasyon oranı son derece düşük. Yani bizdeki üzere alacağınızın yarısı bir yılda gitmiyor.
-Bu durum yatırım hacminin artışını da engelleyen bir öge mu?
Bizim üretim ve ihracatımızın yüzde 60’ı ithalata bağımlı. Yani ithal mamüllerin, uygun olanlarını burada üretmemiz gerekiyor. Bana bakılırsa acil olarak Türkiye’nin en az bir tane daha pertro kimya, demir çelik tesisine, cevherden dönüştürecek tesise, başka ana metallerle ilgili yatırımlara muhtaçlığı var. Bunlar artık en az birkaç milyar dolarlık yatırımlar. bu biçimde bir para kimsede yok, olan kişi de 30-40 milyar lirasını, kaç yılda biteceği aşikâr olmayan yatırıma yönlendirir mi? Lakin bu biçimde yatırımlara da gereksinimimiz olduğuna bakılırsa, Hazine’nin bu yatırımı yapacak şahıslara faizsiz kredi vermesi sağlanabilir. Yani 3 yıl ödemesiz, 5-10 yıl vadeli kredi limiti açılabilir.
Girişimcilere, yatırımı gerçekleştirdikçe mahsuplaşma sağlanır. aslına bakarsanız kesilen birinci faturada devlet yüzde 18’ini de almış olacak. bu biçimdece hem genel süreç hacmi artmış olur, birebir vakitte ülkemizin gereksinimi olan alanlara yatırım yapmış olursunuz. İsviçre, yalnızca bu işleri organize etmek için bir banka kurmuş, iş insanlarının finansman muhtaçlıklarını karşılayan bir banka.
-Peki bu çeklerin piyasaya çıkması, enflasyonist tesir yaratır mı?
Bana göre hayli yaratmaz, zira bu para Ayşe teyzeye verilmiyor. Yani tüketime değil, üretime verilen bir para. Yani bütün dünyada arz kısıtlılığı var. Aslında bu dayanak arz artışına yönelik verilecek.
-Çin’in demir çelik ihracatında teşvikleri kaldırmasının Türkiye’ye olumlu tesiri olabilir mi?
Türkiye’nin bunu düzgün değerlendirmesi lazım. Çin aslında kendi iç piyasasını destekleyecek biçimde ihracattaki teşvikleri azalttı. Yani kendi katma bedelli mamüllerinin pahalanması açısından bir karar almış oldu. Bu da ister istemez bütün dünyayı etkiledi ki somut tesirlerini de yakın vakitte nazaranceğiz.
-Son devirlerin tartışmalı konusu mültecilerin sanayi üretimine faydalı olduğunu söyleyenler de var. Siz ne düşünüyorsunuz?
Dünyanın en vicdanlı insanları Türkiye’de. Bütün dünya, Avrupa kapılarından sokmamak için adeta insanları vefata sürükleyecek faaliyetler yürütürken, can kaygısında olan insanlara kucak açtık. Bu durum dünya tarafınca istismar edilen, Türkiye’yi dünyanın mülteci bankası haline dönüştürülmeye çalışılan bir hâl almaya başladı. Bunların toplumsal ve ekonomik maliyetini kaldırabilecek durumda değiliz. Ankara’da 2-3 gün süren olaya dikkat edin, mülteci dükkanları yağmalandı, bir insanımız öldü. Provokasyona son derece açık. Suriye’den gelen 3-4 milyon insanı bir biçimde eritmeye çalışıyoruz. Lakin Afganlar yaşadıkları coğrafya prestijiyle daha sert beşerler. Coğrafya sertleştikçe beşerler da gaddarlaşıyorlar. Bir de bu beşerler 10 yıllardır savaş arasındaler, hepsi savaşın içine doğmuşlar.
Bu sistemsiz göçmen girişinden terör örgütleri de menfaat elde ediyor. PKK’nın bilhassa buradan kazandığı paralar, bize bir daha kurşun olarak dönüyor. Bugüne kadar hak ettiğimiz paraları alamadığımız üzere iş artık karşılığı para ile ödenebilecek kademeyi da geçti. Bu paraları, onların geldiği coğrafyadaki bozdukları nizamı bir daha sağlamaya harcayıp, bu adamları da yerine göndersinler. Üstelik bunlar rastgele bir sıhhat taramasından geçmeden, denetimsiz olarak giriş yapıyorlar. Avrupalılar kendi koydukları kurallara uymuyorlar mülteci konusunda, insanları vefata terk ediyorlar.
“STOKTAKİ ENFLASYON YÜZDE 45 CİVARINDA”
Bütün dünyada pandemi tesiriyle yüklü olarak ana metallerde, yüzde 75’lik bir artış var ki bu ortalama bir sayı. Kimilerinde yüksek, kimilerinde daha az. Bu girdi meblağları olarak bütün dünyadaki enflasyonu tetikleyen olgu. Tüketici ise bundan katmerli olarak etkileniyor kur artışı kaynaklı. Yani Merkez Bankası her ne kadar enflasyonu düşürmeye uğraşsa da stokta bekleyen bir enflasyon var. Bu stoktaki enflasyon da yüzde 45 civarında. Bunu giderek artan kıymetli bir risk olarak görüyorum. Lakin emtia meblağlarında yılsonuna hakikat düşüş bekliyorum. Demir çelikte dünya borsalarında düşüş olacaktır, esasen şimdilerde gevşeme başladı. Ayrıyeten emtia meblağlarının oluşmasında, ticaret savaşları ve politik çekişmelerin de kıymeti büyük. Örneğin az toprak elementleri konusunda dünyanın en büyük üreticisi Çin ile Japonya içinde önemli sorun yaşanıyor.
yatırım tavsiyesi içermez
Yİ-ÜFE’nin yüzde 45’i gördüğü bir devirde devletin yüzde 45 negatif faizle endüstricinin parasını kullandığının altını çizen Özdebir, stok enflasyon riskinin de giderek büyüdüğünü aktardı.
Avrupa dahil olmak üzere dünyanın mülteci siyasetine da sitemde bulunan Nurettin Özdebir, “Türkiye’yi dünyanın mülteci bankası haline getirmeye çalışıp, yeterli niyetimizi suiistimal ediyorlar” dedi.
Dünya gazetesinde Hüseyin Gökçe imzasıyla yayımlanan habere göre, Ankara Sohbetleri’ne konuk olan ASO Lideri Nurettin Özdebir, Dünya Ankara Temsilcisi Maruf Buzcugil’in sorularını yanıtladı.
-Yakından takip ettiğiniz endüstricinin birikmiş KDV alacağı sıkıntısına yönelik somut bir adım atıldı mı?
Bu durum benim hakikaten epeyce üzüldüğüm, hatta kızdığım bir mevzu. Hammaddeyi alıp işleyip eser haline getiren endüstrici, bunun bir kısmını 30 günden 150-180 güne kadar vade ile satıyor. KDV’yi de bu vadeli yaptığı satışlarda taksitle topluyor. Ayrıyeten kimi kesimlere yönelik indirimli KDV var. Girdileri yüzde 18 olan firmalar yüzde 1 yahut yüzde 8 ile mal satıyor. ötürüsıyla firmaların üzerinde önemli manada KDV yükü kalıyor. Bu, ekseriyetle 1 yılı aşan müddette bile ödenmiyor. Firmalar stoktaki hammaddeyi eser haline getirip sattığında KDV’yi tahsil edebiliyor. Yani mahsup ediyor. TÜİK’in deklare ettiğı son bilgilere bakılırsa Yİ-ÜFE yani benim, yani endüstricinin enflasyonu yüzde 45. Bu para benim elimde olsaydı mal alacaktım yahut yatırım yapacaktım. halbuki endüstricinin parası yüzde 45 negatif faizle devletin elinde eriyor. Yanı sıra sermaye gereksinimini karşılamak için yüzde 25’e kadar faizle bankadan kredi kullanıyoruz. Devletten alacağını tahsil edemeyen endüstrici, yüksek faizle kredi kullanırken, bu yetmezmiş üzere bu krediyi masraf olarak bile gösteremeyeceği düzenleme yaptılar. Bu adaletsizlikten çıkıp zulüm, üretmeme vergisi haline geldi.
-Peki buna yönelik sizin daha evvel kamuoyu ile paylaştığınız ‘kaydi para’ teklifinizle ilgili gelişme oldu mu?
Devletin bu parayı çabucak ödemesinin mümkün olmadığını bildiğimiz için yaptığımız bir çalışmayı uzun müddettir iktisat idaresine sunuyoruz. Maliye Parası yahut Kaydi Para diye bir projemiz var. Maliye Bakanlığı, bu şekil borçlar için aşikâr kurallara bağlanmış prestiji para verecek. Aslında para diyoruz lakin ortada fiziki olarak para olmayacak, Hazine’den para çıkmayacağı üzere, likidite istikrarını de düzeltecek bir metot. Benim yalnızca bir üyemin 300 milyon liranın üzerinde birikmiş KDV alacağı var. Bu para ile 50 milyon liradan en az 6 tane yeni fabrika demek. Üstelik bu para yüzde 45 enflasyonun olduğu bir ortamda devletin elinde eriyor.
-Çözüm teklifinizi biraz daha somutlaştırabilir misiniz?
Çok kolay, devlet bu firmaya “Çalıştığın bankaya gidip yalnızca bu iş için yeni bir hesap açtır. Bu hesaba senin ismine limit göndereceğim, bu limit karşılığında bunu 12 ay, 36 ay kaç ayda kullanırsan, finansman kullanacaksın” diyecek.
KDV’yi de nakit olarak getirip yatıracak bu firma. Bunun karşılığında üç ay vadeli özel bir çek verilecek. Bu çek gerçek kesimin kendi içindeki borç alacak bağlantısının kapatılmasında da kullanılacak, yani kendi ortalarındaki borçların mahsuplaşmasını sağlamış olacak. Üçüncü ayın sonunda çek kimin elinde ise o da devlete yapacağı ödemeyi bu çek ile yapacak. Birinci etapta devletin buradan ziyanlı çıkacağı düşünülebilir fakat işin aslı o denli değil. Bu çek her el değiştirdiğinde, KDV, ÖTV, Muhtasar üzere vergiler doğacak. Yani aslında devlet o paranın daha fazlasını 3 ay ortasında doğacak vergilerle tahsil etmiş olacak. Öteki bir tabir ile çekler, nominal pahaları kadar vergiyi doğurmuş olacaklar. Bu paranın, ithalatta yahut rastgele bir tasarruf aracında kullanmasına yönelik de sınırlama olacak. Yani hamiline bir çek olmayacak, gerisindeki cirolardan takip edilebilecek. Bunun bankacılık sisteminin rasyolarının düzelmesine de katkısı olacak.
Dünyada Türkiye haricinde yalnızca Çin’de KDV yükü kalıyor, yani üçüncü bir ülke yok. Çin öteki türlü finansmanla firmalarını destekliyor. Bütün ülkelerde kimilerinde, ay sonunda, kimilerinde üç ayda bir en berbatında her yıl beşerler mahsuplaşabiliyorlar. Kaldı ki o ülkelerdeki enflasyon oranı son derece düşük. Yani bizdeki üzere alacağınızın yarısı bir yılda gitmiyor.
-Bu durum yatırım hacminin artışını da engelleyen bir öge mu?
Bizim üretim ve ihracatımızın yüzde 60’ı ithalata bağımlı. Yani ithal mamüllerin, uygun olanlarını burada üretmemiz gerekiyor. Bana bakılırsa acil olarak Türkiye’nin en az bir tane daha pertro kimya, demir çelik tesisine, cevherden dönüştürecek tesise, başka ana metallerle ilgili yatırımlara muhtaçlığı var. Bunlar artık en az birkaç milyar dolarlık yatırımlar. bu biçimde bir para kimsede yok, olan kişi de 30-40 milyar lirasını, kaç yılda biteceği aşikâr olmayan yatırıma yönlendirir mi? Lakin bu biçimde yatırımlara da gereksinimimiz olduğuna bakılırsa, Hazine’nin bu yatırımı yapacak şahıslara faizsiz kredi vermesi sağlanabilir. Yani 3 yıl ödemesiz, 5-10 yıl vadeli kredi limiti açılabilir.
Girişimcilere, yatırımı gerçekleştirdikçe mahsuplaşma sağlanır. aslına bakarsanız kesilen birinci faturada devlet yüzde 18’ini de almış olacak. bu biçimdece hem genel süreç hacmi artmış olur, birebir vakitte ülkemizin gereksinimi olan alanlara yatırım yapmış olursunuz. İsviçre, yalnızca bu işleri organize etmek için bir banka kurmuş, iş insanlarının finansman muhtaçlıklarını karşılayan bir banka.
-Peki bu çeklerin piyasaya çıkması, enflasyonist tesir yaratır mı?
Bana göre hayli yaratmaz, zira bu para Ayşe teyzeye verilmiyor. Yani tüketime değil, üretime verilen bir para. Yani bütün dünyada arz kısıtlılığı var. Aslında bu dayanak arz artışına yönelik verilecek.
-Çin’in demir çelik ihracatında teşvikleri kaldırmasının Türkiye’ye olumlu tesiri olabilir mi?
Türkiye’nin bunu düzgün değerlendirmesi lazım. Çin aslında kendi iç piyasasını destekleyecek biçimde ihracattaki teşvikleri azalttı. Yani kendi katma bedelli mamüllerinin pahalanması açısından bir karar almış oldu. Bu da ister istemez bütün dünyayı etkiledi ki somut tesirlerini de yakın vakitte nazaranceğiz.
-Son devirlerin tartışmalı konusu mültecilerin sanayi üretimine faydalı olduğunu söyleyenler de var. Siz ne düşünüyorsunuz?
Dünyanın en vicdanlı insanları Türkiye’de. Bütün dünya, Avrupa kapılarından sokmamak için adeta insanları vefata sürükleyecek faaliyetler yürütürken, can kaygısında olan insanlara kucak açtık. Bu durum dünya tarafınca istismar edilen, Türkiye’yi dünyanın mülteci bankası haline dönüştürülmeye çalışılan bir hâl almaya başladı. Bunların toplumsal ve ekonomik maliyetini kaldırabilecek durumda değiliz. Ankara’da 2-3 gün süren olaya dikkat edin, mülteci dükkanları yağmalandı, bir insanımız öldü. Provokasyona son derece açık. Suriye’den gelen 3-4 milyon insanı bir biçimde eritmeye çalışıyoruz. Lakin Afganlar yaşadıkları coğrafya prestijiyle daha sert beşerler. Coğrafya sertleştikçe beşerler da gaddarlaşıyorlar. Bir de bu beşerler 10 yıllardır savaş arasındaler, hepsi savaşın içine doğmuşlar.
Bu sistemsiz göçmen girişinden terör örgütleri de menfaat elde ediyor. PKK’nın bilhassa buradan kazandığı paralar, bize bir daha kurşun olarak dönüyor. Bugüne kadar hak ettiğimiz paraları alamadığımız üzere iş artık karşılığı para ile ödenebilecek kademeyi da geçti. Bu paraları, onların geldiği coğrafyadaki bozdukları nizamı bir daha sağlamaya harcayıp, bu adamları da yerine göndersinler. Üstelik bunlar rastgele bir sıhhat taramasından geçmeden, denetimsiz olarak giriş yapıyorlar. Avrupalılar kendi koydukları kurallara uymuyorlar mülteci konusunda, insanları vefata terk ediyorlar.
“STOKTAKİ ENFLASYON YÜZDE 45 CİVARINDA”
Bütün dünyada pandemi tesiriyle yüklü olarak ana metallerde, yüzde 75’lik bir artış var ki bu ortalama bir sayı. Kimilerinde yüksek, kimilerinde daha az. Bu girdi meblağları olarak bütün dünyadaki enflasyonu tetikleyen olgu. Tüketici ise bundan katmerli olarak etkileniyor kur artışı kaynaklı. Yani Merkez Bankası her ne kadar enflasyonu düşürmeye uğraşsa da stokta bekleyen bir enflasyon var. Bu stoktaki enflasyon da yüzde 45 civarında. Bunu giderek artan kıymetli bir risk olarak görüyorum. Lakin emtia meblağlarında yılsonuna hakikat düşüş bekliyorum. Demir çelikte dünya borsalarında düşüş olacaktır, esasen şimdilerde gevşeme başladı. Ayrıyeten emtia meblağlarının oluşmasında, ticaret savaşları ve politik çekişmelerin de kıymeti büyük. Örneğin az toprak elementleri konusunda dünyanın en büyük üreticisi Çin ile Japonya içinde önemli sorun yaşanıyor.
yatırım tavsiyesi içermez