İhtiyarlık (yaşlılık) bir bakıma doğumla başlar. Tıbbî manada hücrenin ikiye bölünmesi bile ihtiyarlama süreci içerisinde kıymetlendirilmektedir. İhtiyarlığın belirlenmesi şahıslara bakılırsa değişmektedir. Kesin bir yaş vermek pek zordur. Genel olarak organizmada dokusal ve fizyolojik bir çözülme vaktidir. Metabolizma yükü, genel hareket azlığı, dayanıklılığın kırılması niteliklerini taşıyan bir periyottur, lakin her vakit patolojik bir mana taşımaz. Doğal ve fizyolojik ihtiyarlığa rağmen, makûs bir son oluşturan patolojik ihtiyarlığa ise KOCAMA=SENİLİTE denilmektedir.
Yaşlılık için kesin bir yaş vermek zordur desek de Dünya Sıhhat Örgütü (WHO);
-Azalan akciğer kapasitesi için teneffüs antrenmanları
-Bozulan kemik yapısına bağlı postür sorunları için ayna karşısında postür antrenmanları
-Dışarı çıkamayan yaşlılarımız için;yatak içi pasif idmanlar.
Yaşlılık için kesin bir yaş vermek zordur desek de Dünya Sıhhat Örgütü (WHO);
65 yaş ve üzeri şahısları yaşlı
85 yaş ve üzerini ise hayli yaşlı olarak tanımlamaktadır.
Gerontolojistler ise yaşlılığı;
65–74 yaş ortası genç yaşlılık,
75-84 yaş ortasını orta yaşlılık
85 yaş üzerini ileri yaşlılık (ihtiyarlık) zamanı olarak sınıflamışlardır.
Vertebraların oturması kararı uzunluk yaşlanma ile kısalır. Bu kısalma 70 yaşlarında 3-4cm’yi bulabilir.
Omuz genişliği ve toraksın derinliği azalır
elbette 25-39 yaşlarında kas kuvveti max kıymete ulaşır. 45-50 yaşından daha sonra kuvvette düşüş olur. 60 yaşından daha sonra kuvvet kaybı azalması hızlanır.
Fizikî iş kapasitesi(aerobik kapasite) azalır.
Osteoporoz riski artar.( Bayanlarda menapozdan daha sonraki 10 yıl ortasında hızlı bir kemik kaybı meydana gelir.)
Sarkopeni (kas erimesi): Olağan koşullarda yaşlılıkla bir arada bir ölçü kas kütlesinin kaybedilmesi doğal kabul edilir. Lakin sarkopeni, şiddetli kas kaybını tanımlamak maksadıyla kullanılan tıbbi bir tabirdir.
El sırtı derisi kalınlığı azalır
Damar çeperleri esnekliğini yaşla kaybeder.
Vital akciğer kapasitesi azalır.
Maksimal akciğer ventilasyonu azalır.
Kaslarda ve eklemlerde devamlı tutukluk ve ağrı şikayetleri artar.(Uykudan sık sık uyanma olabilir.)Yaşlı insan, tüm bu düşünceler ile ruhsal buhranlara yatkın bir hale gelir, algılama ve düşün gücü kayıpları ortaya çıkabilir.
Görüldüğü üzere yaşlılarımız bu süreçte fizyolojik pek fazlaca kayıp arasındadirler. Bu kayıplarla bir arada mevt korkusu ve yalnız kırakılmışlık hissi de ruhsal olarak yaşlılarımızı geriye çekmektedir. Yaşlılarımız gençlik devirlerinde sedanter bir hayat sürmüş olsalar dahi yaşlılık devrinde yapacakları birtakım antrenmanlarla etkin kalarak hem bu süreci daha rahat geçirmiş birebir vakitte ruhsal olarak düzgünlük hali ortasında olabilirler. Önüne geçemediğimiz ya da kronikleşen kimi durumlar, hastalıklar olsa da idman ve etkin bir ömür bu hastalıkların niye olduğu semptomların aza indirgenmesine yardımcı olur. Antrenmanla bir arada deveran artar, tansiyonun düzenlenmesine yardımcı olur. Kas atrofisinin önüne geçilir. Düşme ve kırık riski azalır. Akciğer kapasitesi korunur. beraberinde bağırsak hareketliliğini artırarak sindirimin düzenlenmesine yardımcı olur.
İdman teklifleri;
-Azalan akciğer kapasitesi için teneffüs antrenmanları
-Bozulan kemik yapısına bağlı postür sorunları için ayna karşısında postür antrenmanları
-Dışarı çıkamayan yaşlılarımız için;yatak içi pasif idmanlar.
Yaşlılarımız düzeli idmanla bir arada istikrarlı ve sağlıklı beslenerek ayrıyeten rutinlerine sevdikleri aktiviteleri(kitap/gazete okuma, bahçe işleri ile ilgilenme üzere..) katarak hayli daha âlâ hissedip zinde kalabilir ve içlerinde barındırdıkları olumsuz fikirlerden uzaklaşabilirler.
Dikkat edilmesi gereken noktalar;