Sinema tarihinin dehşet klasiklerinden Teksas Katliamı serisinin kamera gerisinde yaşananları size aktarıyoruz! bir epeyce kusursuz sinema üzere, dikkat alımlı derecede sıkıntı şartlar altında çekilen Teksas Katliamı, oyuncularına acı verici tecrübeler yaşattı. Gelin, oyuncuların maruz kaldığı birtakım olaylara mercek tutarak, Teksas’ta tozlu ve kan dolu bir seyahate çıkalım!
Kaynak: *****://dangerousminds.net/comments/d…
Sinemada, Leatherface’in amaçlarından biri olan Sally, acı dolu çığlıkları ile biliniyor. Bu çığlıkların oluşması için oyuncu sette gerçek faydalanmalara maruz kaldı.
Aktris Marilyn Burns, Sally rolünü oynamaya hak kazandığında 20’li yaşlarının başındaydı. Burns, Teksas Katliamı’ndan evvel birkaç sinemada oynamıştı, fakat gerekli başarıyı yakalayamamıştı. Teksas Katliamı’nın oyuncu takımına katıldığında, başına geleceklerden habersizdi.
Direktör Tobe Hooper, sinemanın öldürme sahnelerini, gerçekçi olması için Teksas’ın izole alanlarında çekmek istedi.
Dehşet verici mevt sahnelerinin çekimleri için gerekli izolasyonu yaratma süreci sürükleyiciydi. Çekimler, ünlü Teksas Testere konutunda, sıcaklığın katlanılmaz derecelere ulaştığı 1973 yaz aylarında başladı. Sıcaklık, çürüyen hayvan leşlerinin kokusunu artırıyordu, bu niçinle oyuncular çekime kusmak için orta veriyordu.
1974 üretimi sinemada, Leatherface’i canlandıran İzlandalı oyuncu Gunnar Hansen, filmdilk evvel hayatında hiç elektrikli testere kullanmamıştı.
Hansen’in testereye alışması ve çalıştırmayı öğrenmesi için bir süre geçmesi gerekti.
Hansen, bir röportajında, Sally’nin, Leatherface tarafınca çalılıklarda amansızca kovalanırken sette aldığı önemli faydalanmalardan birini deklare etti;
“Burns sette birkaç kaza geçirdi. Çalılıktan geçtikten daha sonra göğüslerindeki dikenleri aldırmak için bir plastik cerraha gitmesi gerekti,” dedi Leatherface’i canlandıran Hansen.
Bu tıp istemsiz kazalarda Burns’ün aldığı yaralardan dolayı oluşan çığlıklar set takımı tarafınca kaydedildi.
Yani, Burns’ün çığlıkları ziyadesiyle gerçek ve kıyafetindeki kan büyük ölçüde kendisine ilişkin.
Sette Burns’ün haricinde sahiden acı çeken öteki isim Gunnar Hansen’dı.
Direktör Tobe Hooper, sinemada sürekliliği sağlamak için Hansen’in Leatherface kostümünün asla yıkanmamasını istedi. Kokusu, Hansen ve tüm takım için dayanılmaz hale gelecek ve bu, çürüme ve yok olma hissine katkıda bulunacaktı.
Burns’ün laneti, sette oyuncu takımına de bulaştı. Sinemada otostopçuyu canlandıran Ed Neal neredeyse kendisini yakıyordu.
Burns, bu bahtsız olayı ‘Barutun patlaması gerektiğinde ne yapmamız gerektiğini bilmiyorduk, nitekim epeyce sıcaktı. Ed’in eline barutu verdiler ve bir kibrit yaktılar. Neredeyse kendimizi öldürüyorduk!’ kelamlarıyla anlattı.
Sinemadaki çabucak her durumda, neredeyse hiç hiç dublör kullanılmadı.
Marilyn Burns’ün dublörü Mary Church hariç.
Hooper, testere sahnelerini üç basamakta sinemaya aldı: birincisinde gerçek bıçağıyla, ikincisinde yalnızca zincir ile, üçüncüde ise debriyajla.
Artık, Gunnar Hansen olmanın dehşetini hayal edelim. Karanlıkta, yüzünü kapatan bir makse ve elinde gerçek ve çalışan bir elektrikli testere ile koşuyorsunuz. Set arkadaşlarınıza ziyan vermemeniz gerekiyor. Yanlış giden ne olabilir ki?
Sinemadaki tecrübesi hakkında bir kitap yazan Hansen, tüm gayretleri ve maaşı için dokuz ay bekledikten daha sonra Teksas Katliamı’ndaki performansı için sadece 47.50 dolar aldı!
Hansen’a son darbe, anavatanı İzlanda’daki medya şirketi, sinemaya iki puan verdiğinde geldi.
Sinemanın ses yapımından sorumlu olan Wayne Bell, sinemadaki testere seslerini Gunnar Hansen yardımıyla kaydettiklerini söylemiş oldu.
Sinemada, ziller, marakaslar ve her vakit tanınan olan ksilofon üzere müzikal çeşitlilikte çocuk oyuncaklarının çıkardığı gürültü de dahil olmak üzere diğer sesler de kaydedildi. Bell ayrıyeten, öbür ürkütücü sesleri geliştirmek için ellerinden gelen her şeyi yaparak beş telli bas gitarına ‘işkence’ yaptığını eğlenceli bir biçimde anlattı.
Tavuk sesleri hariç, sinemada duyulan hayvan sesleri, fazlaca yetenekli bir hayvan sesi taklitçisi olan Bell’in babasına aitti.
Sinemadaki seslerle ilgili son bilgi, açılış sırasında ve sinemadan daha sonra duyulan rahatsız edici gürültüyle ilgili. Bell, kendi yarattığı ve Teksas Katliamı ile entegre olan sese karşı fazlaca muhafazacı ve bugüne kadar nasıl tasarlandığını yahut yapıldığını asla açıklamadı.
Son olarak, sizi sinemanın setinden görsellerle baş başa bırakıyoruz.
Leatherface’in üç maskesi.
Karanlıkta çalılıkların içinde gezinen Burns’ün imgesi.
Leatherface’in Sally’yi çalıların içinde kovaladığı bir diğer görsel.
Burns’ün dikenli çalılıklarda çekilen bir fotoğrafı.
Wayne Bell, sette yırtıcı tavuk seslerini kaydediyor.
Kaynak: *****://dangerousminds.net/comments/d…
Sinemada, Leatherface’in amaçlarından biri olan Sally, acı dolu çığlıkları ile biliniyor. Bu çığlıkların oluşması için oyuncu sette gerçek faydalanmalara maruz kaldı.
Aktris Marilyn Burns, Sally rolünü oynamaya hak kazandığında 20’li yaşlarının başındaydı. Burns, Teksas Katliamı’ndan evvel birkaç sinemada oynamıştı, fakat gerekli başarıyı yakalayamamıştı. Teksas Katliamı’nın oyuncu takımına katıldığında, başına geleceklerden habersizdi.
Direktör Tobe Hooper, sinemanın öldürme sahnelerini, gerçekçi olması için Teksas’ın izole alanlarında çekmek istedi.
Dehşet verici mevt sahnelerinin çekimleri için gerekli izolasyonu yaratma süreci sürükleyiciydi. Çekimler, ünlü Teksas Testere konutunda, sıcaklığın katlanılmaz derecelere ulaştığı 1973 yaz aylarında başladı. Sıcaklık, çürüyen hayvan leşlerinin kokusunu artırıyordu, bu niçinle oyuncular çekime kusmak için orta veriyordu.
1974 üretimi sinemada, Leatherface’i canlandıran İzlandalı oyuncu Gunnar Hansen, filmdilk evvel hayatında hiç elektrikli testere kullanmamıştı.
Hansen’in testereye alışması ve çalıştırmayı öğrenmesi için bir süre geçmesi gerekti.
Hansen, bir röportajında, Sally’nin, Leatherface tarafınca çalılıklarda amansızca kovalanırken sette aldığı önemli faydalanmalardan birini deklare etti;
“Burns sette birkaç kaza geçirdi. Çalılıktan geçtikten daha sonra göğüslerindeki dikenleri aldırmak için bir plastik cerraha gitmesi gerekti,” dedi Leatherface’i canlandıran Hansen.
Bu tıp istemsiz kazalarda Burns’ün aldığı yaralardan dolayı oluşan çığlıklar set takımı tarafınca kaydedildi.
Yani, Burns’ün çığlıkları ziyadesiyle gerçek ve kıyafetindeki kan büyük ölçüde kendisine ilişkin.
Sette Burns’ün haricinde sahiden acı çeken öteki isim Gunnar Hansen’dı.
Direktör Tobe Hooper, sinemada sürekliliği sağlamak için Hansen’in Leatherface kostümünün asla yıkanmamasını istedi. Kokusu, Hansen ve tüm takım için dayanılmaz hale gelecek ve bu, çürüme ve yok olma hissine katkıda bulunacaktı.
Burns’ün laneti, sette oyuncu takımına de bulaştı. Sinemada otostopçuyu canlandıran Ed Neal neredeyse kendisini yakıyordu.
Burns, bu bahtsız olayı ‘Barutun patlaması gerektiğinde ne yapmamız gerektiğini bilmiyorduk, nitekim epeyce sıcaktı. Ed’in eline barutu verdiler ve bir kibrit yaktılar. Neredeyse kendimizi öldürüyorduk!’ kelamlarıyla anlattı.
Sinemadaki çabucak her durumda, neredeyse hiç hiç dublör kullanılmadı.
Marilyn Burns’ün dublörü Mary Church hariç.
Hooper, testere sahnelerini üç basamakta sinemaya aldı: birincisinde gerçek bıçağıyla, ikincisinde yalnızca zincir ile, üçüncüde ise debriyajla.
Artık, Gunnar Hansen olmanın dehşetini hayal edelim. Karanlıkta, yüzünü kapatan bir makse ve elinde gerçek ve çalışan bir elektrikli testere ile koşuyorsunuz. Set arkadaşlarınıza ziyan vermemeniz gerekiyor. Yanlış giden ne olabilir ki?
Sinemadaki tecrübesi hakkında bir kitap yazan Hansen, tüm gayretleri ve maaşı için dokuz ay bekledikten daha sonra Teksas Katliamı’ndaki performansı için sadece 47.50 dolar aldı!
Hansen’a son darbe, anavatanı İzlanda’daki medya şirketi, sinemaya iki puan verdiğinde geldi.
Sinemanın ses yapımından sorumlu olan Wayne Bell, sinemadaki testere seslerini Gunnar Hansen yardımıyla kaydettiklerini söylemiş oldu.
Sinemada, ziller, marakaslar ve her vakit tanınan olan ksilofon üzere müzikal çeşitlilikte çocuk oyuncaklarının çıkardığı gürültü de dahil olmak üzere diğer sesler de kaydedildi. Bell ayrıyeten, öbür ürkütücü sesleri geliştirmek için ellerinden gelen her şeyi yaparak beş telli bas gitarına ‘işkence’ yaptığını eğlenceli bir biçimde anlattı.
Tavuk sesleri hariç, sinemada duyulan hayvan sesleri, fazlaca yetenekli bir hayvan sesi taklitçisi olan Bell’in babasına aitti.
Sinemadaki seslerle ilgili son bilgi, açılış sırasında ve sinemadan daha sonra duyulan rahatsız edici gürültüyle ilgili. Bell, kendi yarattığı ve Teksas Katliamı ile entegre olan sese karşı fazlaca muhafazacı ve bugüne kadar nasıl tasarlandığını yahut yapıldığını asla açıklamadı.
Son olarak, sizi sinemanın setinden görsellerle baş başa bırakıyoruz.
Leatherface’in üç maskesi.
Karanlıkta çalılıkların içinde gezinen Burns’ün imgesi.
Leatherface’in Sally’yi çalıların içinde kovaladığı bir diğer görsel.
Burns’ün dikenli çalılıklarda çekilen bir fotoğrafı.
Wayne Bell, sette yırtıcı tavuk seslerini kaydediyor.