Pekala, Belize’de ne oldu?

Belize, Orta Amerika’nın kuzey doğu kıyısındaki bir Karayip ülkesi. 23 bin km kare toprak üzerinde 450 bine yakın nüfusu var. Bölgede İngiliz milletler topluluğuna bağlı tek ülke. Resmi lisanı İngilizce.

Pekala bütün bu gereksiz coğrafya detaylarınden bize ne?

Maalesef bizimle tatsız bir ilgisi var.

Lakin bu anlamak için evvel ABD’nin Utah eyaletinin başşehri Salt Lake City’ye gitmeliyiz.

Utah, ABD’de Mormonların merkezi. Mormon Kilisesi yani gerçek ismiyle “İsa Mesih’in Son Vakit Sevgilileri Kilisesi” aslında yeni bir din.


Mormon inancının ortaya çıkış kıssası şöyleki: 1820’lerin başında Joseph Smith, Moroni isimli bir melekle görüşmeye başlar, o meleğin tanım ettiği bir dorukta gömülü taş bir kutunun ortasında üzerinde Mısır hiyeroglif alfabesiyle yazılmış yazıtların olduğu altın plakalar bulur. Bunları bir daha melek Moroni’nin sayesinde çevirir ve 1830’da Mormon Kitabı’nı yayınlar. Bu Tanrı’nın son iletisidir. Joseph Smith de aslında son peygamberi.

Joseph Smith, melek Moroni’nin gösterdiği altı levhaları buluyor…

Mormonların Amerikan hayat usulüne ve kültürüne en muhalif inançlarından biri oldukcaeşliliktir.

Joseph Smith ve birinci Mormonlar bu inançlarını yaşarlar, fazlaca eşli hayatlar sürerler.

Lakin 1890’da ABD federal hükümeti epeyce eşliliği yasaklar, Mormon Kilisesi de bir manifesto yayınlayarak mensuplarından kanunlara alışılmamış evlilikler yapmamalarını ister. bu biçimdece Mormonlar epeyce eşlilikten vazgeçmiş olurlar.

Lakin bu karar birtakım radikal Mormonları kızdırır, bu inançtan verilmiş bir taviz olarak görülür. Ana kiliseden kopmalar olur.

Bu ayrılan kümelerin en radikallerinden biri 1929’da Büyük Depresyon vaktinde Salt Lake City’de kurulan The Order (Düzen) ya da kendilerine verdikleri isimle Davis County Cooperative Society’dir.

Cemaatin kurucusu ya da kendi tabirleriyle peygamberi Elden Kingston’dur.

Joseph Smith’in geleceğini müjdelediği “Tanrı’nın asasını elinde tutan”, “Tanrı’nı konutunu bir daha sisteme sokacak” seçilmiş kişi olduğu tezindedir.

Elden Kingston ve geniş ailesinden bir kısım

Her Mormon peygamberi üzere o da İsa’nın soyundan geldiğini söyler. Poligami yasağıyla sarsılan “Tanrı’nın Krallığı”nı bir daha kurmak için bağlılarıyla birlikte mallarını mülklerini satarlar, birinci Mormonlar üzere sıradan bir komün hayatı yaşamak üzere Salt Lake City’nin kuzeyinde bir çadır kente yerleşirler.
Herkes mavi sıradan elbiseler giymektedir. Bütün evlilikler cemaat içi yapılır, herkes yalnızca cemaat için çalışır ve bütün muhtaçlıklar da cemaat tarafınca karşılanır. Bütün gelirler de kilisenindir.

Bu, püriten, selefi Mormon ömrü 1948 yılında Elden’in ölüp yerini kardeşi Ortell Kingston’a bırakmasıyla değişmeye başlar.

Ortell Kingston, Tanrı’nın seçilmiş kulları olan cemaat mensuplarının çıkarları için, “kafir devlet”in dolandırılmasına cevaz verir. “Canavarı kanatmak” denen, Türkçe’ye “domuzdan kıl kopartmak” diye çevrilebilecek bu fetvayla, yasa dışı olarak fazlaca eşli cemaat mensubu bayanlar, eşleri olmayan çocuklu bayanlara verilen toplumsal yardımlardan, yiyecek kuponlarından almaya başlar, cemaat mensupları ticari işletmelerinde gelirlerini gizler, vergi kaçırır.

Cemaatin kapalı devre yapısını korumak için cemaat mensupları banka hesabı açmazlar, fazlaca acil bir durum olmadıkça doğum sertifikalarını beyan etmemek için doktora gitmezler, çocuklar cemaatin kurduğu okullarda okur, ortalarındaki meseleleri polise ve mahkemeye taşımadan çözerler.

Bütün cemaat mensupları gencinden yaşlısına kadar yalnızca cemaatin şirketlerinde ve kurumlarında çalışmaktadır. Herkese bunun için para yerine geçen kuponlar verilir, bütün muhtaçlıklar cemaatin kendi işletmelerinden karşılanır, dışarıdaki beşerlerle paydaşlık kurulmaz hatta yabancılarla fazla da konuşulmaz.

Ve meşru erişkin yaşı olan 16’ya basan cemaat mensupları evlenmeye başlar, evlilikler de cemaat içi yapılır, kuzenlerle, yeğenlerle, üvey kız kardeşlerle evlenmek mümkündür.

İşte öykümüzün temel baş kahramanı olan Jacob Kingston, 1976 yılında büyük dedesinin kurduğu The Order olarak bilinen bu kapalı radikal Mormon cemaati ortasında doğmuş.

20 karısı, sayısız çocuğu olan amcası Paul Kingston cemaatin önderi yani peygamberi, 14 eşi ve 120 çocuğu olan babası Daniel ise cemaatin iki numarasıdır.

Kan bağıyla kökleri İsa’ya varan seçilmiş bir ailenin mensubu olan Jacob da cemaatin yeni önder adaylarından biridir.

ondan sonrasında cemaat ortalamasının hayli altında olan üç evliliğinden birincisini 15-16 yaşlarındayken tıpkı yaşlardaki cemaatten bir kızla yapar.

Nüfusu 10 binleri geçen The Order cemaati, 90’larda ekonomik olarak büyür, kömür madeni, emlak şirketi, çöp imha tesisi, hamburger zincirleri, karavan parkları, Utah ve öbür eyaletlerde epey sayıda gayri mülkü olan 150 milyon dolarlık bir holdinge dönüşür.

Cemaatin ismi sık sık çocuk yaşta evlilik, aile içi şiddet, epey eşlilik davalarında ve haberlerinde geçmektedir.

Jacob’un babası Daniel, zorla amcasıyla evlendirmeye çalıştığı 16 yaşındaki kızlarından biri düğünden kaçınca onu bayıltıncaya kadar dövmekten bir süre mahpus yatmıştır.

Jacob Kingston ise yeterli bir eğitim alır. Utah Üniversitesi’nde mühendislik okur, makine ve kimya mühendisliğinden doktora dereceleri kazanır. Kardeşi Isaiah da iktisat mezunudur.

İki kardeş 2006 yılında cemaatin parasıyla Salt Lake City’de bir dağın eteklerindeki tren yolu üzerinde büyük bir biyodizel üretim tesisi kurarlar: Washakie Renewable Energy.

Jacob (solda) ve Isaiah Kingston iş başında…


Tesisin üretiminde “Tanrı’nın rızası” için cemaat mensupları fiilen çalışır. Jacob’un annesi, eşleri de ortaklar içindedır.

Biyodizele merak salmalarının niçini natürel ki çevreci olmaları değildi.

2005 yılında yenilenebilir enerjiyi teşvik etmek için ABD Kongresi’nden çevreci bir teşvik yasası geçirilmişti.

Bu yasaya nazaran atık eserleri biyodizel yakıtlara çevirenlere ABD Hazine Bakanlığı, etrafa yaptıkları katkı niçiniyle galon başına (3.5 litre) iki dolara kadar teşvik vermekteydi.

Kingstonlar, Utah eyaletinde her yere ilanlar verirler, çiftliklerden atıklar, kullanılmış yemek yağları toplayıp biodizel yakıta çevirdiklerini duyururlar.

2011 yılına geldiklerinde Washakie Renewable Energy, ABD batı yakasının en büyük biyodizel üretim tesisidir artık.

Amerikan gazetelerinde uzunluk boy fotoğrafları çıkmaya başlamıştır.

Şirket büyüyünce cemaat kurallarının dışına çıkarlar, Jazz konserlerine, sinemalara sponsor olurlar, siyasetçilere bağışlar yapmaya başlarlar.

Birinci ne vakit süte su karıştırmaya başladılar meçhul.

Fakat bu dolandırıcılığı büyük çaplı ve profesyonelce yapmaya başlamalarının miladı 2011.

Jacob Kingston, 2011 yılında Las Vegas’taki bir kongrede kendileri üzere biyodizel işi yapan bir adamla tanışır: Levon Termendzhyan.

14 yaşındayken ailesiyle birlikte Ermenistan’dan Los Angeles’e göçmüş Termendzhyan’ın ailesine ilişkin gaz istasyonları, kamyon durakları, kendisine ilişkin de Noil Energy isimli bir biyodizel şirketi vardır.

Fakat bu kanunî işlerin haricinde “godfather” üzere gibir dahan, silahlı adamlarla dolaşan Dermen, Kaliforniya eyaletinin bilinen mafyalarından biridir.

Levon Termendzhyan

Kapalı bir cemaat ortasında doğup, büyümüş Kingston kardeşler, yanlarında üst seviye resmi yetkililer ve polislerle konuşup, onlara rüşvet veren, çabucak sonrasında iddianamede “şemsiye” olarak isimlendirilen bir devlet muhafazasına sahip olmuş Termendzhyan’ın temaslarından ve yeteneklerinden etkilenirler.

Kingstonların Washakie Renewable Energy şirketiyle Termendzhyan’ın Noil Energy Group şirketinin merkezinde olduğu bir şebeke kurulur.

Bunun için 2012 ve 2013’te Panama, Hindistan ve birtakım offshore adalarında paravan şirketler kurulur.

ABD Hazinesi’ni dolandırmak için kurulan sistem şöyleki çalışır:

Kaliforniya ve Teksas’tan Hindistan ve Panama’ya biyodizel yakıt gönderilir. Yakıt oradaki paravan şirketler tarafınca alınır, daha sonra oralardan yine gemiye yüklenip Kaliforniya ve Teksas limanlarına geri gönderildiğinde yakıt gümrükten hammadde yahut biyodizel imalinde kullanılan bitkisel ve yemeklik yağlar olarak geçirilir. Hammadde Utah’taki Kingstonların rafinerisine gdolayılür, güya orada bu hammadde işlenip biyodizele çevrilmiş üzere gösterilir. bu biçimdece ABD Hazinesi’nden galon başına teşvik alınır.

yıllar uzunluğu bu rotada birebir 15 milyon galon biyodizel Panama-Hindistan-ABD içinde dolaştırılıp durulur.

Yalnızca bu 15 milyon galonla yıllar ortasında ABD Hazinesi’nden 250 milyon dolar teşvik alınır. Hatta birden fazla kere ortada dönüp dolaşan bir yakıt bile yoktur, her şey kağıt üstünde olup biter.

ondan sonrasında yargılanacakları davada 2013-2018 yılları içinde bu yolla ABD Hazinesi’nden 511 milyon dolar teşvik aldıkları tespit edilecektir.

Fakat bu dolandırıcılığın yalnızca bir ayağıdır.

Kurulan paravan şirketlerle Panama- Hindistan-ABD rotaları üzerinden ABD Hazinesi’ni dolandırarak kazanılan paranın aklanması da gerekir.

Evvel birinci akla gelen yollara başvururlar.

Jacob Kingston, Termendzhyan’a doğum gününde 1.7 milyon dolarlık bir Bugatti Veyron alır, Termendzhyan da bu hediyeyi karşılıksız bırakmaz Kingston’a kromla kaplanmış 7 milyon dolarlık bir Lamborghini ikram eder.

Kingston ve Termendzhyan, hediyeleşme anısı…

daha sonra Kingston Termendzhyan’a Manhattan Plajı kenarında 3.5 milyon dolarlık denize sıfır bir villa satın alır, Termendzhyan Kingston’a Salt Lake City’de 3.2 milyon dolarlık bir çiftlik…

Lakin aklanacak para hayli büyüktür. ABD Hazinesi’ni dolandırıp parayı ABD’de dolaştırmak da akıl karı değildir.

İşte öykünün bizi ilgilendiren yerine geldik.

Para aklamak için seçilen ülkeye.

Yani maalesef Türkiye’ye…

Pekala niye Türkiye’yi seçtiler?

Kingston kardeşler ve Dermen’in yargılandıkları davanın iddianamesinde bu şöyleki açıklanıyor:

“Sanık Isaiah Kingston ABD hükümetinin bu paraların tam olarak nerede kullanıldığı tarafında bir açıklama getiremediğini öne sürmesi doğrudur. Zira Isaiah Kingston paraları Türkiye’ye göndermiştir. Özel Casus Wade Berrett’in söylemiş olduği üzere Türkiye’den finansal bilgi almak son derece güçtür. İşte bundan dolayı ABD savcılığı sanıklar Isaiah ile Jacob Kingston kardeşlerin Türkiye’yi bu dolandırılarak elde edilen paraların evvela adresi olarak seçtiğini kaydetmektedir.”


Kara para aklamada Türkiye ilişkisini sağlayan kişi; Levon Termendzhyan’dır

Bu iş için Türkiye’de bulduğu isim ise; Sezgin Baran Korkmaz.

Bir medya taramasında 2013 yılından evvel Sezgin Baran Korkmaz ismine Kars haber siteleri haricinde hiç bir yerde rastlanmıyor.



Kars haber siteleri de ondan “Kars Digorlu hayırsever işadamı” diye bahsediyorlar.

O günlerde SBK Holding yok. Komak Isı Yalıtım Şirketi var.

Ancak Sezgin Baran Korkmaz’ın tam olarak ne iş yaptığını, niye kara para aklamak isteyenler tarafınca tercih edildiğini uzun müddet sağ kolu olan Rahmet Öner, savcıya şöyleki anlatmış:

Rahmet Öner’in 2016 yılında Antalya’daki düğün fotoğrafı Susurluk fotoğrafı üzere: Mehmet Ağar, Sezgin Baran Korkmaz, Levon Termendzhyan, Mübariz Mansimov yanyana.
“1986 dan beri ticaret yapan babamla bir arada ticaret yaparım. Strafor üretimi yapmaktaydık. Maddi durumumuz 2009’da bozulmaya başladı. O tarihlerde 24 yaşımda olduğumdan ve babamı düştüğü darboğazdan çıkarmak için devalar aramaktaydım. Bu maksatla arkadasım olan Ferman Toprak ile görüştüm. Ferman, bana avukat bir tanıdığını, isminin Sezgin Baran Korkmaz olduğunu söylemiş oldu. İstersem bu avukata yönlendirerek yardım edebileceğini söylemiş oldu. Teklifi kabul ettim. Birkaç gün daha sonra Sezgin Baran Korkmaz’ın Şişli’deki ofisine gittim. Kendisi ile tanışmam bu türlü oldu. Yaşadığımız maddi ezaları kendisine anlatınca bana yardımcı olacağını söylemiş oldu ve birkaç gün daha sonra Ankara Sincan’da bulunan fabrikaya gelerek kendisinin aslında avukat olmadığını, lakin bana ve aileme yardım edeceğini söylemiş oldu. Tahlil olarak da benim, kendisinin alacaklı olduğu 300 bin lira bedelli bir senet imzalamamı, bu senedi icra takibi başlatarak fabrikamızda bulunan üretim makinelerini alıp Bursa Kestel’de kurduğu Komak Isı Yalıtım Şirketi bünyesinde çalıştıracağını ve bu şirkette üretim yaparak borçlarımı kapatacağını söylemiş oldu. Her ne kadar babam bu duruma şiddetle karsı çıksa da, babamı ikna ederek teklifini kabul ettim. Sezgin’in önerisi doğrultusunda makinelerimiz alınarak Bursa’ya gdolayıldü. Birkaç ay üretim yapıldıktan daha sonra Sezgin beni aradı ve fabrikada yangın çıktığını söylemiş oldu. Lakin katiyetle umutsuz olmamamı, birçoklarını da kuracağı fabrika ile tekrar üretim yapacağını anlattı. bir süre daha sonra Çorlu’daki fabrikada da yangın çıkınca, Sezgin Baran Korkmaz’ın arka niyetli olabileceğini düşündüm. Ama bir daha de kendisi ile orta ara görüşmeye devam ettim. Bu süreçte maddi sorunlarımızdan dolayı kendisini sıkıştırdığımdan kesim modül ödemeler yapmaktaydı. Bu ödemeler yardımıyla rahat nefes almaya çalışıyorduk.”


Sahiden de Rahmet Öner’in anlattığı üzere Eylül 2011de Çorlu’daki Komak Isı Yalıtım fabrikasında yangın çıktığı o günlerde haber olmuş.
Tam tarihi aşikâr olmasa da Levon Termendzhyan ile Korkmaz’ın yolu 2012 yılında Kuruçeşme’deki Les Ottoman otelinde birleşiyor.

Sezgin Baran Korkmaz’ın uzun mühlet sağ kolu olan Rahmet Öner bu tanışmaya da tanıklık etmiş:

“Sezgin Baran Korkmaz ile İstanbul’daki Les Ottomans otele sık sık gitmeye başladım. Otelde Maher isminde konsiyej müdürü bir kişi ile Karslı olduğunu hatırladığım Ayhan isimli bir kişi vardı. Bu bireyler, ismini Levon Termenzhyan olarak bildiğim ve epey güçlü olduğunu duyduğum kişiyi Sezgin Baran Korkmaz ile tanıştırdılar. Korkmaz, Termenzhyan’la tanışınca kendisinin işleri âlâ olan bir iş adamı olduğunu büyük yatırımlar yaptığını söylemiş oldu. bu biçimdece Sezgin ile Levon tanışmış oldu. Tanışmadan bir süre daha sonra Levon, ABD’ye geri döndü. Kısa bir süre daha sonra da Korkmaz ve eşi Gökçen Korkmaz da ABD’ye gitti. ABD’de bulunduğu esnada beni manzaralı olarak arayarak hayli büyük para kaynağı bulunduğunu bundan daha sonra fazlaca varlıklı olacağını söylemiş oldu. ABD’den döndükten daha sonra Levon isimli şahıs tekrar Türkiye’ye geleceği esnada Korkmaz’dan hesap numaralarını isteyerek para göndereceğini söylemiş oldu. Ve bu biçimdece ortalarındaki para trafiği başlamış oldu.”

Pekala, para nasıl aklanıyordu?

Evvel para aklama sistemine şahsen şahitlik etmiş ola Rahmet Öner’in sözünden okuyalım:

“Hatırladığım kadarı ile birinci etapta Komak Isı Yalıtım Şirketi hesabına 500 bin dolar civarında para gönderildi. Gönderilen paranın bir kısmı Levon’un ferdî harcamaları için ayrıldı. Kalanı kısmı ile piyasaya dağıtım yapıldı. daha sonrasında Korkmaz, bu parayı ikmal ederek Levon, İstanbul’a geldiğinde kendisine teslim etti. Bu para trafiğinden daha sonra Levon sık sık bu türlü ABD’den ülkemize gelerek hem tatil yapmaktaydı, birebir vakitte para getirmekteydi. Bu süreçten daha sonra Levon’un getirdiği paraların ölçüsü 3 – 4 milyon dolar düzeylerine gelmeye başladı. Bu süreçte Sezgin, Levon ile ortak iş yapmaya balladı ve piyasada bulduğu batık şirketleri satın alarak Levon’un getirdiği paraları aklamaya başladı.”

ABD ve Türkiye’deki iddianamelere nazaran para şirketler içinde dolaştırılarak aklanıyordu.

Kingstonların şirtketi Washakie Energy ve Termendzhyan’ın şirketi Noil Energy’den Korkmaz’ın şirketi Komak Isı Yalıtım’a gelen para sonrasındasında muhasebede “makine ve teçhizat alımı” için “verilen sipariş avansı” olarak ABD’de Speedy Lion şirketinin hesabına “alınan sipariş avansı” olarak gönderiliyordu. Speedy Lion Fuels şirketinin sahibi de Levon Termendzhyan’ın kardeşi Grigor Termendzhyan’dı.

Lakin bu tekniklerden yalnızca bir tanesiydi.

Washakie’den gelen paranın bir kısmını şirketin ortağı ve müdürü olarak görünen 61 yaşındaki Kamil Feridun Özkahraman nakit olarak çekiyor, çabucak sonrasında “ithalat bedeli” olarak Jacob Kingston’un hesabına aktarıyordu.

Aslında ortada ne ithalat vardı ne de emekli bir muhasebeci olan Özkahraman’ın o denli bir parası…
Sezgin Baran Korkmaz, para aklamak için evvel iflas etmiş şirketleri kullandı.

Bunlardan biri Blane Teknoloji A.Ş.’ydi. İflas eden şirket, 63 yaşındaki şirketin eski muhasebe müdürü Ayşe Nil Yılmaz ismine bir daha kurulmuştu. Şirketin merkezi Komak Isı Yalıtım’la tıpkı adreste görünüyordu. Ortada aslında bir şirket yoktu. Eski muhasebeci Yılmaz da meslektaşı Özkahraman ile birebir süreçleri yaptı. ABD’nin gelen paranın aklanıp yine ABD’ye dönmesine yardım etti.

2013-2016 ortası yalnızca bu şirketler içinde para çevrilerek 25 milyon dolarlık kara para aklandı.

Ancak bu yalnızca iki şirket üzerinden aklanan paraydı.

2013’ün Mart ayında işler büyümeye başladı.

Türkiye’de SBK Holding kuruldu. SBK; Sezgin Baran Korkmaz’ın isminin baş harflerinden oluşuyordu.

Doğal sahibi de doğal olarak Sezgin Baran Korkmaz’dı.

Fakat birebir sırada Kaliforniya’da tıpkı isim ve birebir logoyla SBK USA de kurulmuştu. Onun sahibi ise Levon Termendzhyan görünüyordu.

İki paralel holdingin kurulmasıyla kara para aklamada daha üst düzeye geçilmiş oldu. Daha fazla şirket bu ağın içine alınabilirdi.

Artık Sezgin Baran Korkmaz’ın holding sahibi bir işadamı olarak medyada görünme vakti gelmişti.

2014 yılında gazetelerde SBK Holding’in sahibi Sezgin Baran Korkmaz’ın arka arda şirket satın alma haberleri çıktı.

Evvel 1929’da kurulan ve akabinde 2006’da yabancı bir fona satılan Münir Şahin İlaç’ı satın aldı. Fon, ziyan ederek Türkiye’de ayrılmıştı lakin imdada Sezgin Baran Korkmaz yetişmişti. Fabrika çalışanlarıyla fabrika önünde çektirmiş olduğu toplu fotoğrafları gazetelerde yer aldı.



Natürel o günlerde Korkmaz’ın kim olduğu ve parayı nereden bulduğu bilinmiyordu.

Bu satın almayla ilgili Hürriyet gazetesinde çıkan bir haberde şu biçimde denmişti:

“Korkmaz, mali dert ortasındaki tesisler ile ilgilendiklerini söz ederek satın aldıkları şirketler SBK Holding çatısı altında toplayacaklarını söylemiş oldu. Korkmaz, finans dayanağını ise Amerikalı bir fondan aldıklarını kaydederek, ayrıntıya girmedi.”

Bu satın almadan kısa bir süre daha sonra SBK Holding, tıpkı şirket bünyesi ortasındaki Sanitabant’ı üreten Betesan’ı da satın aldı.

Sezgin Baran Korkmaz, üç ay daha sonra yine gazetelere 1945’de kurulan ve bir daha bir yabancı fona satılan Biofarma İlaç şirketini satın alma haberiyle çıktı.

Gazetelere bu satın alma için “Umut vadeden Türk şirketlerini yabancılardan alarak yine Türk yapacağız” demişti.

Her satın alma için farklı bir kıssayla gazetelere çıkmayı başarıyordu.

Örneğin Bukombin.com’a yatırım sonucunı bir kuaförde verdiğini anlatmıştı: “Markalı bir kuaföre gittim. Takipçisi epey olan bir Instagram kullanıcısına kuafördilk evvel – kuaförden daha sonra diyerek fotoğraf paylaşımı yaptırdık ve o kuaförün yerini işaretledik. Bu paylaşımın akabinde tıpkı gün 17 kişi tıpkı saç modelini yaptırmak için kuaföre geldi. 100 binden çok takipçisi olan şahıslarla çalışıldığı düşünülünce potansiyeli görüp yatırıma karar verdik.”

Her kesitten gazetecilerle kuvvetli bağlantılar kurmuştu.

2015 yılında bir küme gazeteciyi alıp, memleketi Kars’ta annesi ismine yaptırdığı okul açılışına götürmüş, neredeyse bütün gazetelerde hakkında batık şirketleri kurtaran, “Alo 911 Baran” olduğunu söyleyen övgü haberleri çıkmıştı:

“Yaklaşık 4 bin çalışanın işsiz kalmasını önlediklerini söz eden SBK Holding’in İdare Heyeti Lideri Sezgin Baran Korkmaz, işe batmak üzere olan bir madeni yağ fabrikası satın alarak başladığını belirterek, “Biz şirketleri gerilimden kanserden kurtarıyoruz. İflastan kurtardıklarımızın birden fazla sanayi dalında. Hasta bir şirket var ise Dr. Baran hazır diyorum. Zira bizde bir şirketi kurtaracak tüm ögeler var” dedi. ‘911 Acil Kurtarma’dan da esinlenen Korkmaz, “Zordaki ya da banka takibine düşen şirketlere Alo 911 Baran diyorum. 2016’da zordaki şirketlere 500 milyon dolar yatırma kapasitemiz var.”



Buzdağının görünen kısmında her şey kusursuz görünüyordu. meğer bütün bu satın almaların tek bir emeli vardı: Kara para aklamak.

Örneğin “Alo Baran” olarak imzadına yetişerek satın aldığı Betasan Tıbbi Bant Sanayi şirketinin idare heyeti başkanlığına, daha evvel şirketinde bekçi olarak çalışan, boya badana işlerini yapan Kars Digor’dan 60 yaşındaki teyzesinin oğlu Ziyaattin Bartik’i oturtmuştu. Bartik’e ondan sonrasında 8 milyon TL’ye Bebek’te bir de villa satın aldırdı.

MASAK incelemesine nazaran Kingston kardeşler ve Levon Termendzhyan, SBK Holding ve SBK USA üzerinden Kasım 2013 ile Kasım 2016 içinde Türkiye’de toplamda 46 milyon dolar parayı aklamışlardı.

Sezgin Baran Korkmaz’a Lüksembourg’da kurdurulan Isanne S.A.R.L. şirketi ve satın aldığı Biofarma İlaç üzerinden de Haziran 2015-Kasım 2016 tarihleri içinde 40 milyon dolar para aklanmıştı.

ABD’deki savcılık soruşturmasına göre 2018 yılına kadar Türkiye üzerinden aklanan para 134 milyon dolara ulaşmıştı. Türkiye’de MASAK incelemesine bakılırsa 2013-2018 yılları içinde bu yollarla aklanan para 164 milyon dolardı.

Türkiye’de para aklama işi bu kadar kolay ve prestij kazanarak yapılınca şebeke 2015’in mart ayında daha yavuz bir adım attı.

BDDK, Mart 2015’de paylarının yüzde 99’u Jacob Kingston’a ilişkin varlık idare şirketi Mega Varlık İdare AŞ.’ye çalışma müsaadesi verdi.

BDDK’nın önemli güvenlik soruşturmaları kararında vermesi gereken bu lisansı alarak, kara parasını aklamak isteyen Kingstonlar hayallerinin ötesinde bir fırsat yakaladı. Şirketin çalışma alanı tanımı şu biçimdeydi:

“Mali kurumlar ve kredi sigortası hizmeti veren sigorta şirketlerinin kelam konusu hizmetlerinden doğan alacakları ile öteki varlıklarını satın almak, satmak, satın aldığı alacakları tahsil etmek, varlıkları nakde çevirmek yahut bunları bir daha yapılandırarak satmak; -Alacakların tahsili hedefiyle edindiği gayrimenkul yahut sair mal, hak ve varlıkları işletmek, kiralamak ve bunlara yatırım yapmak ; – Alacaklarını tahsil etmek maksadıyla borçlularına ek finansman sağlamak.”


Şirket sessiz sedasız da kurulmadı.

Şirketin Türk genel müdürü sık sık gazetelere çıkıp Mega Varlık İdaresi AŞ’nin “kuvvetli öz kaynak yapısı, hâkim hissedarının şirkete olan somut ve kuvvetli finansal desteği”ni övüp durdu.


Türkiye, Amerikalı Kingston kardeşler için tam bir fırsatlar ülkesine dönecekti.

Sezgin Baran Korkmaz, artık aleni bir biçimde her konuşmasında ve röportajında Kingston Ailesi (Jacob Kingston), Washakie Holding ve Levon Termendzhyan’ın ismini vererek 2013’ten bu yana bir arada çalıştıklarını anlatıyordu. Paranın kaynağını saklamaktan bile çekinmiyordu.

Kimsenin aklına Amerikalı bir yatırım fonu olmayan, orta büyüklükte biyodizel işi yapan bir şirketin niye Türkiye’de bu kadar fazlaca yatırım yaptığını sorusunu sormak gelmedi. Ya da üzümünü yerken bağını sormak kimsenin işine gelmedi.

Gazetecilerin gelmediği üzere, bu işin başındaki bu biçimdeki ismiyle Başbakanlık Yatırım Fonu bile bunu sorgulamadı.

2016 yılının eylül ayında Başbakanlık Yatırım Fonu’nun lideri Arda Ermut, Türkiye’ye yapılacak yeni yatırımları müjdelemek üzere Sezgin Baran Korkmaz ile birlikte basın toplantısı düzenledi.

15 Temmuz darbe teşebbüsün daha sonrasındasıydı. Ermut ve Korkmaz’ın SBK Holding’in şirket logolarının önünde el sıkıştığı basın toplantısının haberi gazetelerde şöyleki verildi:

“15 Temmuz gecesi FETÖ darbe teşebbüsü sırasında İstanbul’da bulunan ABD’li Washakie Yenilenebilir Güç Grup’un yatırımlardan sorumlu üst yöneticisi, şirketin yatırım sonucunı değiştirmeyerek Türkiye’ye yapılacak 950 milyon dolarlık yatırım için imza attı.”


Sezgin Baran Korkmaz, görüşmede, periyodun kurallarına uygun bir konuşma yapmış, tüm yatırımların 17/25 Aralık sürecinden daha sonra yapıldığına dikkat çekip, “2010-2013 periyodunda başta BDDK olmak üzere Ankara bürokrasisinde olmaması gereken bir epey harekete maruz kaldıklarını” anlatmıştı. Konuşmasının sonraki gün manşetlere çıkan katarsis anı ise şurasıydı:

“Sayın Erol Olfazlaca bir e-ticaret sitesi üzerine yabancılar ile görüşüyordu. 15 Temmuz sabahı Türkiye’nin inançlı bir ülke olduğunu yabancı yatırımcılara anlatıyordu. Darbe olduğu gece Beylerbeyi’nde yemek yiyorduk. Amerikalılar birinci etapta huzursuz oldu. Biz ‘bir şey olmaz’ dedik. daha sonra darbe olduğunu öğrendik. İki gün İstanbul’da kaldılar. Bu bizim işimize yaradı. Sonraki sabah olduğunda karşıya geçip kahvaltı ettik. Artık onlar Amerika’dan gelen telefonlara ‘No problem’ (sorun yok) diyordu. Darbeyi burada yaşamaları ve sonraki gün her şeyin olağana dönmesi, yatırımın gelmesini sağladı.”

O günlerde müşterisi epey olacak hikayelerdi bunlar.

O denli de oldu. Bu toplantıdan kısa bir süre daha sonra hakkında gazetelerde ağır bir FETÖ kampanyası yapılan işadamı Yalçın Ayaslı, pahası düşen Borajet’i Sezgin Baran Korkmaz’a satmak zorunda kaldı.

(Bunun kıssasını bu köşede okumuştunuz:

Sezgin Baran Korkmaz’ın prestiji ise her geçen gün arttı.

O kadar ki Türk-Amerikan Kurulu ile Türk Amerikan İş Konseyi’nin her yıl Washington’da düzenlediği yıllık konferansın 2017 Martında Washington Trump Hotel’de düzenlenen 36’ıncısının sponsoru Sezgin Baran Korkmaz oldu.

Türk-Amerikan gecesinin sponsoru iki cümle haricinde İngilizce de bilmeyen Korkmaz’dı.

Korkmaz, Türkiye’den ve ABD’den üst seviye isimlerin katıldığı gala yemeğinde birinci iki cümlesi haricinde Türkçe bir konuşma yaptı, konuşmasında Kingston ailesine teşekkür dahi etti. O konuşması hala SBK Holding’in internet sitesinin açılışında yer alıyor.


(O yemekte olan Cansu Çamlıbel’in yazısı


Sezgin Baran Korkmaz’ın Michael Flyn ile Gülen’i Türkiye’ye getirme pazarlıklarından, Brunson davasında oynadığı tuhaf role kadar Amerika maceraları için ise İsmet Berkan’ın yazısı

)

Ve 2017 Mayıs’ında ABD’yi ziyareti sırasında Cumhurbaşkanı Erdoğan, Jacob Kingston, Sezgin Baran Korkmaz ve Mega Varlık İdaresi A.Ş CEO’su ile görüştü.


“ABD’li işadamı Cumhurbaşkanı Erdoğan’a inandı, 100 milyon dolar yatırdı” başlıklı haberden bir kısım okuyalım:

“OHAL’de yabancı yatırımcı gelmiyor” tartışmalarının yaşandığı bu günlerde ABD’den hoş bir haber geldi. Erdoğan, ABD Washington Türk Büyükelçiliğinde kıymetli bir işadamıyla görüştü. Mormon tarikatının en değerli işerkeklerindan olan Mega Varlık İdare A.Ş İdare Şurası Lideri Jacob Kingston’la Büyükelçilik’te Erdoğan’la biraraya geldi. toplantıda Başbakanlık Türkiye Yatırım Takviye ve Tanıtım Ajansı Lideri Arda Ermut da katıldı. Yapılan görüşme daha sonrasında Jacob Kingston, Cumhurbaşkanı Erdoğan’a güvendiğini ve inandığını söyleyerek Türkiye’ye 100 Milyon Dolarlık yeni yatırım yapacaklarını söylemiş oldu.”

Kasım 2017’de Jacob Kingston, Türkiye’ye geldi ve burada üst seviye görüşmeler yaptı.

“ABD’li dev Türkiye’ye yatırım için atağa geçti” başlıklı çoşkulu haberden okuyalım:

“Cumhurbaşkanı Erdoğan ile ABD’de görüşen dünyanın kıymetli yatırım şirketlerinden Washakie Renewable Energy (WRE) LLC. Lideri Jacob Ortell Kingston, geçen hafta Ankara ve İstanbul’da bir dizi görüşme yaptı. Ankara’da pek hayli üst seviye isim ile görüşme yapan Kingston bu akşam da DEİK Lideri Nail Olpak ile görüştü. toplantıda, ABD’li şirketin Türkiye’de yapmayı planladığı yeni yatırımların konuşulduğu öğrenildi.”


Jacob Kingston, Türkiye’deki o kadar ummadığı bir prestije mazhar olmuştu ki, ondan sonrasında mahkemede şahit olarak dinlenen cemaatinin eski bir mensubu “Kingston’un cep telefonunda Türkiye’de havalimanından polis eskortuyla karşılandığını gösteren bir görüntü olduğunu” anlattı.

Türkiye’de bu biçimde prestij görürlerken 2015’den itibaren Kingston’un şirketi Washakie Renewable Energy, ABD’de soruşturmalara husus olmaya başlamıştı.

Küçük davalarla başlayan soruşturmada 10 Şubat 2016 günü Kingstonların konutu, Washakie Renewable Energy’nin bütün binaları mali soruşturmaları yürüten federal casuslar tarafınca basılıp, arandı.

Kingstonların Salt Lake City’de 20 milyon dolarlık konutu

Tıpkı sıralarda Levon Termendzhyan’ın Kaliforniya’daki konutu, işyeri ve lüks arabası da arandı. Savcılar Türkiye’ye giden 9 milyon dolarlık bir paranın izini sürüyorlardı.

Ancak boş raflar ve silinmiş harddisklerden öbür hiç bir şey bulamadılar.

sonrasındasında ortaya çıktı ki Kingston ve Termendzhyan 20 yıllık bir FBI casusunu rüşvetle bağlamışlar ve FBI casusu onlara baskının haberini önce vermişti.

Baskından gereğince kanıt çıkmasa da ABD hükümeti 2017’de soruşturmayı saklı olarak sürdürdü.

Kingston ve Termendzhyan adım adım izlendi.

Haklarında açılan soruşturmayı kapattırmak için görüşmeler yapmaya başladılar. Hükümete çalıştığını bilmedikleri bir isim üzerinden Utah’daki yargıç ve siyasetçilere rüşvet vermeye, aleyhlerinde konuşacağını öğrendikleri bir şahidi parayla susturmaya çalıştılar.

Her adımları hükümetin takibindeydi.

Fakat 2015’den itibaren ABD’de başlayan soruşturmalar niçiniyle ikili kendilerine sığınacak bir liman inşa etmeye başlamışlardı bile: Doğal ki Türkiye’de.

Birinci başta para aklamak için kullandıkları Türkiye’de kestirimlerinden de öte bir güç ve prestije ulaşınca daha fazla parayı Türkiye’ye ve Sezgin Baran Korkmaz’ın şirket ağlarına göndermeye başladılar.

Bu sayının yalnızca tespit edilen kısmı 134 milyon dolar.

Türkiye’de yalnızca paralarını aklamadılar, yatırımlar da yaptılar.

ABD’deki iddianamede geçen “Boğaz kenarında satın aldıkları yalı”, muhtemelen Sezgin Baran Korkmaz’ın Beylerbeyi’nde oturup, konuklarını ağırladığı yalı olmalı.

Beylerbeyi’nde çabucak sonrasında satışa çıkarılan yalı

Ayrıyeten Korkmaz, şirket müdürü yaptığı şirketinin bekçisi olan teyzesinin oğluna Kingston için 8 milyon TL’ye Bebek’te eski bir villa satın aldırmıştı. Kingstonlar yakalanınca villa yaşlı adama kaldı, savcıya anlattığına nazaran o da satıp çocuklarına verdi, çocukları da parayı kısa müddette yiyip bitirdi.

bir daha iddianameye göre Kingston ve Termendzhyan, Tuzla Tersanesi’nde bir yat inşa ettiriyordu. Korkmaz’ın otel yatırımları da bu kalıcı yatırımlar içinde sayılabilir.

Türkiye’ye hakikat bütün bu hareketlilik ABD’deki soruşturmayı yürütenlerin de dikkatini çekmişti. Bir noktada Türkiye’ye kaçacakları anlaşılmıştı.

Bu soruşturmayla ilgili kapsamlı bir haber yapan Bloomberg’e göre savcılar Türkiye’ye kaçarlarsa iade edilmeyeceklerini düşünüyordu:

“Türkiye’de kendilerini konutlarındaki üzere rahat hissediyorlardı. Savcılara bakılırsa ikisinin de Türkiye’de şirketleri ve gayrimenkulleri vardı. Şayet Türkiye’ye giderlerse iade edilmeleri imkansızdı.”


Sık sık Türkiye’ye gelip giden Levon Termendzhyan, Ermeni isminden dolayı zorluk çıkmasın diye 2017 yılında Türkiye vatandaşlığı ve Lev Aslan Dermen ismini aldı. Kingston kardeşler ve Dermen Türkçe dersleri almaya başladılar.

Bir Ermeni ve Azerbaycanlı asla yan yana gelmez diye düşünülürken Termendzhyan, 2016 yılında Mübariz Mansimov’la birlikte iş yapmaya başladı, ABD’de Palmali USA şirketini kurdu.


Hakikaten savcıların beklediği gün geldi.

Jacob Kingston, 20 Ağustos 2018 günü için KLM Havayolları’ndan kendisi, eşi Sally ve geniş ailesinden dört şahsa Salt Lake City-İstanbul uçak bileti aldı.

Polis, havalimanında hazır beklemedeydi.

Aile üyeleri uçağa bindiler ancak Jacob Kingston görünürde yoktu. Nihayet birazdan ortaya çıktı. Güvenlik noktasından geçmeden uçağa binebilmek için Houston’dan KLM havayollarının öteki bir uçağıyla Salt Lake City havalimanına inmiş, havalimanı ortasından uçağa aktarma yaparak girmeyi denemişti.

Uçağa biner binmez, gözaltına alındı. Başka aile üyeleri de uçaktan indirildiler. . Levon Termendzhyan da (Lev Aslan Dermen) Los Angeles’ta yakalandı.


Üçü de tutuklandı. Levon Termendzhyan’ın (Lev Aslan Dermen) kefalet talepleri Türkiye’ye kaçma kuşkusu yüzünden reddedildi.

Nihayet Ocak 2020’de mahkeme önüne çıktılar. Evvel inkar akabinde itiraflar geldi. Kingston kardeşler kendilerini Dermen’in yoldan çıkardığını argüman etti, Dermen’in Michael Jackson’ı da savunan ünlü avukatı Mark Geragos, Kingstonların devleti dolandırmayı bir dini inanç olarak kabul ettiklerini söylemiş oldu.

Karşıklı itiraflar ve suçlamalarla ilerleyen davada karar 2020’nin Nisan ayında verildi: Termendzyan, 10 farklı hatadan 130 yıl, Kingston kardeşler ise 30 yıl mahpus cezasına çarptırıldı. Kararlar hala temyizde.

Ancak paranın sahibi temel işverenler 2018’de ABD’de yakalanmasına karşın Sezgin Baran Korkmaz, hiç bir şey olmamış üzere Türkiye’deki onların parasını işletmeye devam etti. Kara para aklamak için niye Türkiye’yi seçtikleri sorusunun karşılığı üzereydi olup bitenler.

Yatıyla Bodrum’da plaja yanaşıp lahmacun ikram etmek, semt pazarını toptan satın alıp halka dağıtmak, hukuk fakültesini kazanan Karslı öğrencilere Macbook armağan etmek üzere Robin Hood vari haberlerle prestijini müdafaayı başardı.

Türkiye’nin dünyayla ilişkileri zayıf bir ülke olmasının avantajlarından yararlandı. Güç sahipleriyle, gazeteciler münasebetlerini kuvvetlendirdi.

Herbiçimde bu PR faaliyetlerinde de kullanmak üzere Paramount Hotel’i aldı. Kıraça Holding’e göz koydu.

Vehbi Koç’un damadı, askerlerin gözdesi İnan Kıraç’ı yargı eliyle kendine borçlandırıp, mal varlığına el koyma sonucunı bir ay daha sonra tümden değiştirtip kaldırabilecek, tarifeli uçakla elini kolunu sallayarak yurtdışına çıkabilecek bir güce ulaştı.

Nasıl yapabildi bunları hala meçhul. Sedat Peker’in sorduğu soruların yanıtı verilmedi.

Bugün bile gazetecilerle ilgileri, hakkındaki PR faaliyetleri devam ediyor. Dolandırıcıların parasını aklayan bir işadamı için fazla hürmet görüyor.

Öykünün bundan daha sonrasını esasen biliyoruz.

Pekala bütün bunların küçük Karayip ülkesi Belize ile ne ilgisi var?

Jacob Kingston ve Levon Termendzyan’ın Türkiye haricinde para aklamayı denedikleri ülkelerden biri de Belize’ydi.

2012 yılında Belize’de üzerinde bir kumarhane kurmak üzere bir arazi satın almışlardı.

Jacob Kingston, mahkemede itiraflarda bulunurken Lev Aslan Dermen’in Belize’de casino kurmak ve vatandaşlık almak için bakanlara rüşvet verdiğini anlattı ve bir bakanın ismini verdi: 2012-2020 yılları içinde Belize’nin Savunma Bakanı John Saldivar.

Dermen, 2012’de bir arada gittikleri Belize’de bakana 10 bin dolar nakit para vermişti. daha sonra 50 bin dolar daha ödemişti. Bakan ile Dermen içindeki mesajlaşmalar ortaya çıktı.

Dermen ve Kingston Belize’ye gittiklerinde Savunma Bakanı Saldivar onları resmi askeri uçakla gezdirmişti.


İtiraf küçük Belize’de büyük ses getirdi.

Zira, itiraftan üç gün evvel Saldivar, iktidardaki Birleşik Demokratik Parti’nin kongresinde genel başkanlığa seçilmişti.

Yani Başbakanlık koltuğuna oturmaya hazırlanıyordu.

Lakin bu küçük Karayip adasında tezler görmezden gelinmedi.

Muhalefet ayağa kalktı, Saldivar bakılırsavinden istifa etti.

Küçük Karayip ülkesi kara para ve rüşvet skandalıyla bu biçimde yüzleşti.

İşte Belize’de olan buydu.
 
Üst